Ο γνωστός αμερικάνος δημοσιογράφος Lee Strombel έδωσε συνέντευξη σε γνωστό περιοδικό. Για πολλά χρόνια ήταν άθεος, ως ότου επέστρεψε στο Θεό και από τότε έγινε ένας δυναμικός απολογητής της χριστιανικής πίστης με μερικά βιβλία του που έγιναν μπεστ σέλλερ.
Έχετε δηλώσει ότι η επιστήμη σας οδήγησε στον αθεϊσμό. Πώς έγινε αυτό;
Θυμάμαι το μέρος ακριβώς που καθόμουν στην αίθουσα βιολογίας στο Πανεπιστήμιο το έτος 1966, όταν ένας καθηγητής μου είπε για το πείραμα που είχε λάβει χώρα το 1953 με το οποίο κατάφεραν οι επιστήμονες να δημιουργήσουν την ουσία από την οποία είναι πλασμένη η ατμόσφαιρα καθώς και αμινοξέα που αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της ζωής. Τότε σκέφτηκα, ότι, αν μπορούμε να κατανοήσουμε την προέλευση της ζωής χωρίς να έχουμε ανάγκη από κάποια υπερφυσική δύναμη, δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε στον Θεό. Οδηγήθηκα έτσι στην θεωρία του Δαρβίνου και μπόρεσα με τον τρόπο αυτό την χρονική εκείνη στιγμή να αποκρυσταλλώσω τα πιστεύω μου για τον αθεϊσμό.
Έχετε δηλώσει επίσης ότι η επιστήμη σας οδήγησε και στον Θεό…Πώς γίνεται αυτό;
Το ταξίδι μου προς τον Θεό ξεκίνησε όταν ανταποκρίθηκα και εγώ στην πνευματική μεταστροφή της γυναίκας μου και άρχισα να κοιτώ την επιστήμη με διαφορετικό τρόπο. Αντί, λοιπόν, να αποκλείω εξαρχής την πιθανότητα ύπαρξης ενός Δημιουργού αποφάσισα να ακολουθήσω τις αποδείξεις της επιστήμης. Όταν μπόρεσα να απαλλαγώ από τις προκαταλήψεις μου, άρχισα να βλέπω την κοσμολογία και την φυσική και την αστρονομία από εντελώς διαφορετική οπτική γωνία.
Τι ήταν τελικά εκείνο που σας άλλαξε γνώμη;
Ο,τιδήποτε υπάρχει έχει και κάποια αιτία που το δημιούργησε. Οι επιστήμονες παραδέχονται ότι το σύμπαν ξεκίνησε κάποια στιγμή να υπάρχει και επομένως πρέπει να υπάρχει και κάποιος λόγος. Και η αιτία αυτή πίσω από την δημιουργία του σύμπαντος είναι μία αέναη, άυλη ύπαρξη προικισμένη με ελευθερία θέλησης και ατελείωτη δύναμη.
Και αυτό προφανώς είναι ένας καλός προσδιορισμός της έννοιας του Θεού.
Θα ήθελες να εξαλειφθεί η διδασκαλία της θεωρίας του Δαρβινισμού από τα σχολεία;
Αντιθέτως, θέλω να διδάσκεται η θεωρία αυτή αλλά ταυτόχρονα να διδάσκεται και η άλλη άποψη. Πιστεύω ειλικρινά ότι όταν κάποιος έχει μπροστά του ολόκληρο το φάσμα των αποδείξεων, απλώς δεν μπορεί να θεωρήσει σε καμία περίπτωση ότι είναι αληθινές οι θεωρίες του Δαρβίνου. Το μοναδικό συμπέρασμα στο οποίο μπορεί να καταλήξει κανείς με βάση τα στοιχεία της επιστήμης είναι καθαρά η ύπαρξη του Θεού.
Ποιες επιστημονικές αποδείξεις υπάρχουν που αποδεικνύουν αυτά που πιστεύετε;
Είναι πολλές αλλά θα αναφέρω μία μόνο τώρα. Ο Θεός άφησε την σφραγίδα Του σε κάθε κύτταρο από το σώμα μας. Κάθε ένα από τα τρισεκατομμύρια αυτά κύτταρα περιέχει DNA, το οποίο με απλά λόγια είναι το χημικό αλφάβητο που καθορίζει την κατασκευή των πρωτεϊνών από τις οποίες είναι πλασμένο το σώμα μας. Οι «Δαρβινιστές» δεν μπορούν να εξηγήσουν με κανένα τρόπο πώς αυτές οι πληροφορίες μπήκαν μέσα στα κύτταρα. Επομένως, η παρουσία των πληροφοριών αυτών μέσα σ’ ένα ζωντανό κύτταρο πιστεύω ότι είναι μια πολύ πειστική απόδειξη ότι προήλθαν από μια ανώτερη ύπαρξη.
Γιατί η θεωρία του Δαρβίνου προσπαθεί να απαρνηθεί με κάθε τρόπο την ύπαρξη του Θεού;
Όταν ήμουν νέος ήθελα να ζήσω την ζωή μου με τον δικό μου τρόπο. Δεν ήθελα να δίνω λογαριασμό σε κανέναν και έψαχνα έναν τρόπο διαφυγής. Ήμουν προκατειλημμένος, είχα και το κίνητρο και μόλις άκουσα για την ύπαρξη της θεωρίας αυτής θεώρησα ότι ήταν μία τέλεια ευκαιρία να απορρίψω τον Θεό.
Σε ποιο βαθμό νομίζετε ότι επηρεάζει η θεωρία του Δαρβίνου την εκκλησία σήμερα;
Δυστυχώς, είναι πολλοί οι χριστιανοί εκείνοι που λένε : «Είμαι και Δαρβινιστής και Χριστιανός. Ο Θεός χρησιμοποίησε την εξέλιξη σαν έναν μηχανισμό για να δημιουργήσει τον κόσμο». Με τον τρόπο αυτό προσπαθούν να συμφιλιώσουν τις Βιβλικές αρχές με την θεωρία του Δαρβίνου. Προσωπικά το βρίσκω αυτό αδύνατον γιατί ο Δαρβίνος πρέσβευε βασικά ότι η εξέλιξη δεν κατευθύνεται από κανέναν με αποτέλεσμα να αποκλείεται εξαρχής, κατά την θεωρία αυτή, η πιθανότητα ύπαρξης μιας υπερφυσικής δύναμης που θα κινούσε τα νήματα. Προσωπικά έχω πρόβλημα να συμφιλιώσω τις δύο αυτές αρχές καθώς οι αποδείξεις της επιστήμης οδηγούν πολύ πειστικά στην ύπαρξη μιας παντοδύναμης οντότητας, ενός σχεδιαστή με νου.
Πώς αντιμετωπίζετε τους Χριστιανούς που ασπάζονται σε κάποιο βαθμό την θεωρία του Δαρβίνου;
Πιστεύω ότι δεν θα έδιναν καμία σημασία στην θεωρία της εξέλιξης αν κατανοούσαν τις αποδείξεις για τις οποίες μιλάμε. Και είναι πολύ εποικοδομητικό το γεγονός ότι πρόσφατα εκατόν επιστήμονες με διδακτορικά από τα σπουδαιότερα ινστιτούτα του κόσμου δήλωσαν την αμφισβήτησή τους στην θεωρία του Δαρβίνου και την πεποίθησή τους ότι ο Δημιουργός του σύμπαντος είναι ο Θεός. Οι Χριστιανοί που τυφλά αποδέχονται την θεωρία της εξέλιξης και προσπαθούν να την συνδυάσουν με την χριστιανική τους πίστη απλώς απορρίπτουν την μεγάλη αυτή αλήθεια της ύπαρξης μιας υπερφυσικής δύναμης.
Κάποιοι Χριστιανοί θεωρούν ότι η επιστήμη και οι επιστήμονες αποτελούν ορισμένες φορές εχθρό της πίστης.
Ο James Tour, εξαιρετικός διανοούμενος από το Πανεπιστήμιο του Rice, έκανε μια πολύ ενδιαφέρουσα δήλωση : «Μόνο ένας αρχάριος που δεν γνωρίζει τίποτα σχετικό με την επιστήμη θα έλεγε ότι η επιστήμη απομακρύνεται από την πίστη. Αν πραγματικά μελετάς την επιστήμη, τότε σίγουρα θα έρθεις πιο κοντά στο Θεό». Αυτό που καταλαβαίνω και εγώ είναι ότι όλο και περισσότεροι επιστήμονες έχουν το μυαλό τους ανοιχτό στην πιθανότητα ύπαρξης ενός Δημιουργού, καθώς με την εξερεύνηση του κόσμου μας μπορούμε να δούμε και να αγγίξουμε τις αόρατές ιδιότητες του Θεού.
Τι απαιτεί περισσότερη πίστη: Η εξέλιξη ή η πίστη;
Νομίζω ότι απαιτείται μεγαλύτερη πίστη σήμερα να αποδεχτείς την θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου από το να πιστέψεις σ’ έναν υπερφυσικό Δημιουργό. Δεν μιλάω επιπόλαια. Πιστεύω ειλικρινά ότι είναι αλήθεια. Το μελέτησα πολλές φορές και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι εάν επρόκειτο κανείς να ασπαστεί την θεωρία της εξέλιξης θα έπρεπε να αποδεχτεί ότι το τίποτα παράγει τα πάντα, η μη ζωή παράγει ζωή, το χάος δημιουργεί πληροφορίες, η έλλειψη συνείδησης παράγει συνείδηση και η απουσία αιτίας γεννάει την αιτία. Οπωσδήποτε υπάρχει ένα βήμα πίστης που πρέπει να κάνουμε. Αλλά θεωρώ ταυτόχρονα ότι η πίστη θα πρέπει να κινείται και προς την ίδια κατεύθυνση προς την οποία οδηγούν οι ενδείξεις και όταν αυτές δείχνουν τόσο έντονα και πειστικά την ύπαρξη του Θεού ως Δημιουργού είναι λογικό να αποδεχτεί κανείς τον Δημιουργό ως προσωπικό Θεό. Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν. Μέχρι τώρα ο Χριστιανισμός δεν ήταν σε θέση να πει ότι οι έρευνες της επιστήμης οδηγούν στο Θεό. Τώρα πλέον συμβαίνει το αντίθετο γιατί οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να εξετάσουν τις ενδείξεις και να πάνε εκεί όπου αυτές οδηγούν.
Πολλοί νεαροί Χριστιανοί συνηθίζουν να ειρωνεύονται την θεωρία της εξέλιξης. Συμφωνείτε με αυτήν την συμπεριφορά;
Στο πρώτο κεφάλαιο της πρώτης επιστολής του Πέτρου διαβάζουμε ότι πρέπει πάντα να είμαστε έτοιμοι να δώσουμε μια απάντηση σε οποιονδήποτε μας ρωτήσει κάτι για την ελπίδα την οποία έχουμε αλλά να το κάνουμε αυτό με ευγένεια και σεβασμό. Όταν απαντούμε χωρίς συναισθηματική φόρτιση είναι πολύ πιο πιθανόν να επηρεάσουμε τους ανθρώπους για τον Χριστό. Πρέπει να είμαστε ταπεινοί, με πνεύμα ενθάρρυνσης και όχι κατάκρισης επειδή πολλοί άνθρωποι απωθούνται από εκείνους τους Χριστιανούς που θέλουν μόνο να μειώσουν τους σκεπτικιστές ή υποστηρίζουν ο,τιδήποτε κακό εναντίον τους. Αποσκοπώ σε μια υγιή συζήτηση με τους «Δαρβινιστές» έτσι ώστε οι αποδείξεις να έρθουν στην επιφάνεια και οι άνθρωποι να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.
Τι πρέπει να κάνει κανείς όταν συζητά αυτό το θέμα με έναν φίλο ο οποίος δεν πείθεται;
Θα μπορούσες να πεις : «Ξέρεις , διάβαζα ένα άρθρο σε ένα περιοδικό από ένα άνθρωπο που ήταν άθεος. Πίστευε ότι η εξέλιξη ανατρέπει την ύπαρξη του Θεού. Μετά άρχισε να μελετά τα πράγματα με έναν ποιο αμερόληπτο τρόπο και κατέληξε σε ένα τελείως διαφορετικό αποτέλεσμα. Δεν θα ήταν ενδιαφέρον να δεις και εσύ τις αποδείξεις αυτές;». Χρησιμοποίησε τον παράγοντα της περιέργειας και δες αν ο φίλος σου ενδιαφέρεται να διαβάσει το βιβλίο και να το συζητήσει. Υπάρχουν πολλές παραπομπές που θα σε βοηθήσουν να κάνεις ένα ταξίδι γεμάτο ανακαλύψεις και περιπέτειες. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται να μάθουν από πού προήλθαν και πού πηγαίνουν και αν μπορέσουμε να κεντρίσουμε αυτήν την έμφυτη περιέργειά τους, τότε θα μπορέσουν να ακολουθήσουν το μονοπάτι που οδηγεί στον Θεό.
Οι κριτικοί αυτού του βιβλίου θα σε ρωτήσουν οπωσδήποτε γιατί αναφέρεσαι μόνο σε άτομα που συμφωνούν με τη γνώμη σου. Δεν θα έπρεπε να μιλήσεις και σε κάποιον που υποστηρίζει την αντίθετη άποψη; Τι τους απαντάς;
Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν την δομή αυτού του βιβλίου. Αυτό το οποίο έκανα ήταν να σταθώ στην αρχική μου θέση ως αθεϊστής, προβάλλοντας ότι είχα μάθει από την «εξελικτική» βιβλιογραφία και να προβάλλω όλες τις αντιρρήσεις που είχα στο παρελθόν ενάντια σε έναν πάνσοφο Δημιουργό. Στη συνέχεια εκθέτω και τα επιχειρήματα της Χριστιανικής πλευράς και αφήνω τον αναγνώστη να αποφασίσει τον δρόμο που θα ακολουθήσει.
Σε τι συμπέρασμα καταλήγεις από όλα αυτά που ερεύνησες και έμαθες;
Οι έρευνες δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι απορρίπτουν έστω και συναισθηματικά την θεωρία του Δαρβίνου ότι, δηλαδή, όλοι έχουμε έναν κοινό πρόγονο και ότι η φυσική τυχαία επιλογή εξηγεί την πολυπλοκότητα της ζωής που βλέπουμε στον πλανήτη μας. Δεν μπορεί κάτι τέτοιο να συμβιβάζεται με την πραγματικότητα. Όταν κοιτάς τις νύχτες τον ουρανό και παρατηρείς όλα αυτά τα αστέρια που λάμπουν ή όταν μελετάς την πολύπλοκη δομή του ανθρώπινου σώματος δεν υπάρχει κάτι μέσα σου που σου λέει : «οι ουρανοί διακηρύσσουν την δόξα του Κυρίου;» Η επιστήμη μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την φύση και τον κόσμο που μας περιβάλλει αλλά δεν πρέπει να σταματήσουμε εκεί. Πρέπει να κοιτάξουμε εκεί που οι αποδείξεις μας οδηγούν, σ’ Έναν Δημιουργό και Ποιητή των πάντων. Πιστεύω ότι η πίστη μου σ’ αυτήν την αλήθεια ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο ύστερα από αυτήν τη μελέτη καθώς έμεινα πολλές φορές έκπληκτος με το θαύμα της δημιουργίας. Όσο μελετάει κανείς την πολυπλοκότητα της ζωής τόσο πιο πολύπλοκη την βρίσκει. Τα πράγματα δεν γίνονται πιο απλά όσο προχωράει η επιστήμη αλλά φαίνονται ακόμη πιο σύνθετα για να μας θυμίζουν κάθε φορά ότι έχουμε έναν Θεό που δεν έχει την δική μας αδύναμη φύση. Στέκομαι με δέος μπροστά σε έναν τέτοιο Θεό που μας επέτρεψε δια μέσου της επιστήμης να Τον συναντήσουμε. Δημιούργησε έναν περιβάλλον ώστε εξερευνώντας το να έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο με τον ίδιο τον Δημιουργό.
Πηγή: nikites.eu
Πηγή: nikites.eu
