Monday 30 June 2014

Συμβουλές Αυτοβελτίωσης

Η εποχή μας, ανάμεσα σε άλλα, είναι μάρτυρας πολλών σωματικών, ψυχολογικών και νοητικών ασθενειών. Μια από αυτές είναι οι συχνές κρίσεις σύγχυσης και αναποφασιστικότητας, που χαρακτηρίζουν πολλούς ανθρώπους. Γιατί είναι πολλοί αυτοί που αφήνουν τη ζωή να τρέχει μέσα σε μια συνεχή ανησυχία, η οποία δημιουργείται, επειδή δεν ξέρουν τι να κάνουν, ούτε πώς να το κάνουν, ώστε τα αποτελέσματα να είναι θετικά.

Η αρχαία συμβουλή «Γνώρισε τον εαυτό σου» είναι και σήμερα επίκαιρη. Δεν μπορούμε να επιτύχουμε μια εργασία, αν δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε, ποιες είναι οι ικανότητες και οι δυνάμεις μας, αν δεν ελέγξουμε τα συναισθήματά μας. Και αφού τα γνωρίσουμε όλα αυτά, πρέπει να τα εξασκήσουμε, ώστε να παράγουμε κάποιο έργο χρήσιμο σ’ εμάς και στους άλλους, δηλαδή να αυτοβελτιωθούμε.

Ο φόβος είναι ο πρώτος από τους εχθρούς στο δρόμο της αυτοβελτίωσης, αυτό το ξέρουμε, αλλά πρέπει να πειραματιστούμε με αυτό. Αυτοβελτίωση δεν είναι να γεμίσουμε το κεφάλι μας με ιδέες που ποτέ δε θα εφαρμοστούν από φόβο, δειλία ή βόλεμα (που είναι μια άλλη μορφή του φόβου και της δειλίας). Αυτοβελτίωση είναι να μάθουμε να ζούμε και να εξελισσόμαστε, να νιώθουμε σταθεροί και σίγουροι. Είναι φανερό ότι, για να φτάσουμε στη σοφία, θα πρέπει να διασχίσουμε πολλούς άγνωστους δρόμους και να βιώσουμε πολλές και διαφορετικές εμπειρίες. 

Το να μένουμε πίσω από φόβο και να νομίζουμε ότι θα τα αποφύγουμε όλα αυτά, έχει απλώς σαν αποτέλεσμα να αναβάλλουμε το αναπόφευκτο νόημα της ζωής. Κι ακόμα χειρότερα, ίσως να ζήσουμε ό,τι μας υπολείπεται στο μέλλον με τη συνεχόμενη σκιά του φόβου για όσα θα μπορούσαμε να κάνουμε, αλλά δεν κάναμε, επειδή περιμέναμε τον εσωτερικό ήρωα, του οποίου η γέννηση απέτυχε μες στην άνεση και τη μετριότητα της ζωή μας.

Ο αρχαίος φιλόσοφος Επίκτητος έγραψε στο Εγχειρίδιο του για την ελευθερία: «Κανένας άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος, αν δεν είναι κύριος του εαυτού του». Δεν χρειάζεται να είναι κανείς υπερβολικά δυνατός και να ασκεί επιρροή στους άλλους, για να είναι ελεύθερος. Ούτε και είναι απαραίτητο να εμπνέει κανείς φόβο στους άλλους και να τους υποχρεώνει σε υποταγή, για να αποδείξει την αυτοκυριαρχία του. 

Η ζωή του κάθε ανθρώπου είναι μοναδική και βιώνεται εντελώς ξεχωριστά από οποιαδήποτε άλλη. Κανένας άλλος δεν μπορεί να ζήσει τη ζωή σου, να νιώσει αυτό που νιώθεις, να μπει στο πετσί σου και να βιώσει τον κόσμο σαν κι εσένα. Είναι αυτονόητο, λοιπόν, ότι εσύ και μόνο πρέπει να αποφασίζεις πως θα λειτουργείς και η λειτουργία αυτή πρέπει να σου χαρίζει τη χαρά και την ικανοποίηση της αυτόνομης κίνησής σου και όχι τον πόνο και την ταπείνωση του θύματος.

Κάθε φορά που ο έλεγχος της ζωής σου δε βρίσκεται στα χέρια σου, είσαι θύμα. Η λέξη-κλειδί είναι: ΑΥΤΟ-ΒΕΛΤΙΩΣΗ. Αν δεν κινείς εσύ τα νήματά σου, τότε κατευθύνεσαι από κάποιον ή από κάτι. Τα θύματα είναι πρώτα απ’ όλα άνθρωποι που ζουν τη ζωή τους όπως το υπαγορεύουν οι άλλοι. Βρίσκονται να κάνουν πράγματα που δεν τους αρέσουν ή ωθούνται σε δραστηριότητες που απαιτούν περιττές προσωπικές θυσίες, πράγμα που γεννάει την κρυφή τους αγανάκτηση. Τα θύματα λειτουργούν σχεδόν πάντα από μια θέση αδυναμίας. Αφήνουν τους άλλους να τους διατάζουν και να τους καταπιέζουν, γιατί συχνά αισθάνονται πως δεν είναι αρκετά «έξυπνοι» ή αρκετά «δυνατοί» για ν’ αναλάβουν τη ζωή τους. Σπάνια θα γίνεις θύμα, αν δεν είσαι διατεθειμένος να το επιτρέψεις.

Η αυτοβελτίωση:

1.είναι ένας μακρινός στόχος για τον άνθρωπο που τείνει να θεωρείται μια ύψιστη και λογική κατάσταση πραγμάτων.

2.επιτρέπει στον άνθρωπο να «Είναι» και όχι απλά να βρίσκεται ή να «υπάρχει» 

3.επηρεάζεται και ενεργοποιείται από τις ανικανοποίητες ανάγκες που έχουμε ως άνθρωποι

Η δύναμη της ζωής πηγάζει από την ευχαρίστηση που υπάρχει στο να αναπτύσσεται κανείς. 


Σκέψου λίγο…….

Όταν δεν είσαι σίγουρος για το τι θα γίνει, τότε σκέψου την πιο θετική δυνατότητα. 

Oι σκέψεις σας είναι πολύ πιο δυνατές απ’ ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. 

Oι σκέψεις σας δημιουργούν την πραγματικότητά σας. 

Όταν κάνουμε θετικές σκέψεις, τότε στη ζωή μας συμβαίνουν θετικά πράγματα. 

Όταν σκεφτόμαστε αρνητικά, τότε προγραμματίζουμε να μας συμβούν αρνητικά πράγματα. 

Η ευτυχία είναι μια κατάσταση διαφορετική για τον κάθε άνθρωπο και για να τη βρούμε μέσα μας, πρέπει αρχικά να ορίσουμε: τι είναι ευτυχία για εμάς. Είναι πολύ πιο χρήσιμο να ξεκινήσουμε με απλά πράγματα, προσιτά σε μας και πολύ συγκεκριμένα, είτε στο υλικό είτε στο πνευματικό επίπεδο. 

Η χαρά είναι μια κατάσταση της ψυχής ή αλλιώς μια ψυχική διάθεση. Αλλά η «ψυχική διάθεση» είναι μια πολύ διφορούμενη έκφραση, που φαίνεται πως αναφέρεται σε μια μεταβλητή ψυχολογική στάση, ενώ η «κατάσταση της ψυχής» συμπεριλαμβάνει όχι μόνο τον ψυχισμό μα και τον νου.

Άλλωστε ένας άνθρωπος που έχει εναρμονίσει νου, ψυχή και σώμα και που έχει ορίσει ένα σκοπό στη ζωή του πιο υψηλό και διαχρονικό από τα υλικά και εφήμερα πράγματα, και έχει μπει σε διαδικασία κατάκτησής αυτού του στόχου, δεν έχει κανέναν λόγο να μην (χαμο)γελάει. Ίσα-ίσα που έχει πολλούς λόγους για να το κάνει αυτό. Το γέλιο μπορεί να οδηγήσει στην «κάθαρση».

Η αυτοβελτίωση είναι ένας εφικτός στόχος που όλοι μπορούν να πραγματοποιήσουν, αρκεί να χρησιμοποιήσουν όλο το δυναμικό του νου, της ψυχής και του σώματος τους. Ενεργοποιώντας δηλαδή τη θετική σκέψη στη ζωή τους, την ευτυχία και τα καθαρά συναισθήματα αλλά και την άμεση και υγιή δράση, τότε καθετί είναι πραγματοποιήσιμο. Κι έτσι, ο κόσμος μας εσωτερικά και εξωτερικά μπορεί να γίνει πιο ισορροπημένος, πιο αληθινός και πιο όμορφος.


Συνέχεια. . . »

Sunday 29 June 2014

Το λάθος του Θεού


Μετά από τη Γη ο Θεός δημιούργησε το Νερό, το οποίο γέννησε τον Αέρα και μετά ο Θεός δημιούργησε την Χλωρίδα και την Πανίδα.

Πολλά εκατομμύρια χρόνια ο Θεός θαύμαζε το Δημιούργημά του. Η Γη ήταν το καμάρι του σ’ όλο το συμπάν.

Σε μια στιγμή χαλαρότητας αποφάσισε να δημιουργήσει απ’ το Νερό και τον Αέρα τους ανθρώπους και το μόνο που τους έδωσε ήταν η καρδιά. Με αυτήν την καρδιά οι άνθρωποι γνώρισαν το ένα και μοναδικό συναίσθημα, την Αγάπη: την Αγάπη για τον Θεό, την Φύση, τους συνανθρώπους τους.

Πέρασαν μερικά εκατομμύρια χρόνια. Όλα λειτουργούσαν θαυμάσια πάνω στη Γη, αλλά σε κάποια στιγμή περιέργειας και αλαζονείας ο Θεός αποφάσισε να δώσει στους ανθρώπους λίγο Μυαλό (δηλαδή απ’ αυτό που κατείχε μόνο Εκείνος σ’ ολόκληρο το Δημιούργημά του).

Χρειάστηκαν μόνο μερικές χιλιάδες χρόνια και ο άνθρωπος αναζητώντας εξουσία, πλούτη, ευτυχία με απληστία εξοντώνει την Πανίδα και καταστρέφει την Χλωρίδα, μολύνει το Νερό και τον Αέρα και με λίγο μυαλό που έχει αμφισβητεί ακόμα και τον ίδιο Δημιουργό του.

Και τώρα, σε κατάσταση πανικού ο Παντοδύναμος σκέφτεται, τι να κάνει; Να δώσει στον άνθρωπο περισσότερο μυαλό ή να πάρει πίσω αυτό που του έδωσε;

Συνέχεια. . . »

Saturday 28 June 2014

Ταινία: The Mists of Avalon

Η πρωθιέρεια του Αβαλον αποφασίζει να χαρίσει στη Βρετανία ένα βασιλιά που θα ενώσει τη χώρα και θα την απαλλάξει από τις επιδρομές των Σαξόνων. 

Γεννιέται ο Αρθούρος, ο οποίος σε μικρή ηλικία αποχωρίζεται την αδελφή του, Μοργκάνα. Εκείνος μαθητεύει πλάι στον Μέρλιν, εκείνη γίνεται ιέρεια του Αβαλον. Βασιλιάς πλέον ο Αρθούρος παντρεύεται τη Γκουίνεβιρ. 

Η θεία του καταριέται τη μήτρα της νύφης, ούτως ώστε να μην αποκτήσουν διάδοχο. Όμως η Μοργκάνα ήδη κυοφορεί παιδί, που έχει αποκτήσει με τον αδελφό της.





Οι Ομίχλες της Άβαλον είναι ένα μυθιστόρημα γραμμένο από τη Μάριον Ζίμερ Μπράντλεϊ, το οποίο δίνει μια διαφορετική οπτική του μύθου του Βασιλιά Αρθούρου, μέσα από την αφήγηση των γυναικών που των περιέβαλλαν και κυρίως της αδερφής του Μοργκέιν. 

Η τελευταία παρουσιάζεται σαν μια ιέρεια της μητριαρχικής Κελτικής θρησκείας, που βλέπει τον κόσμο της να καταρρέει (να «απομακρύνεται στις ομίχλες» όπως αναφέρεται) εξαιτίας της επικράτησης του χριστιανισμού στα βρετανικά νησιά. 

Στην αφήγηση εμφανίζονται όλοι οι γνωστοί ήρωες, άντρες και γυναίκες, του Αρθουριανού Κύκλου, με τον ίδιο το Βασιλιά Αρθούρο και τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης να παραχωρούν διακριτικά τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στις γυναίκες που τους περιβάλλουν.
Συνέχεια. . . »

Friday 27 June 2014

Κατέγραψαν τη φωνή ... των δέντρων!

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι έχουν καταγράψει για πρώτη φορά τη φωνή των δέντρων που διψούν για νερό…


Ακριβώς όπως οι άνθρωποι κάνουν ένα θόρυβο όταν προσπαθούν να αναπνεύσουν σε σημεία που δεν έχει αρκετό οξυγόνο, τα δέντρα κάνουν έναν θόρυβο καθώς αντλούν όσο το δυνατόν περισσότερη υγρασία για να επιβιώσουν κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ξηρασίας.

Ο συγκεκριμένος ήχος είναι πολύ δύσκολο να ακουστεί από το ανθρώπινο αυτί, ωστόσο, η ομάδα του Philippe Marmottant, του πανεπιστημίου της Γκρενόμπλ, πιστεύει ότι έχει τη δυνατότητα να επιβραδύνει τη διαδικασία, σύμφωνα με τη Guardian.Ο θόρυβος προέρχεται από μια διαδικασία που ονομάζεται σπηλαίωση.Οι επιστήμονες τώρα κάνουν αγώνα δρόμου για να δημιουργήσουν έναν εξοπλισμό που να μπορεί να καταγράφει αυτούς τους μοναδικούς ήχους που δημιουργούνται από τη φύση.

Συνέχεια. . . »

Thursday 26 June 2014

Αλχημεία και Ψυχολογία (Β μέρος)

Στο έργο του αυτό ο Γιουνγκ υποστήριξε ότι στη ζωή του ο άνθρωπος κατέχει δυο πηγές Γνώσης που εργάζονται για τη σωτηρία του. Η πρώτη ονομάζεται Lumen Dei , που είναι το φως που προέρχεται από τον ίδιο τον Θεό, και η δεύτερη ονομάζεται Lumen Naturae, δηλαδή το φως που βρίσκεται κρυμμένο μέσα στην ύλη και στις δυνάμεις της Φύσης. Ενώ το θεϊκό φως κατέρχεται και παρουσιάζεται μέσα στο μυστήριο της Ενσάρκωσης, το φυσικό φως θα πρέπει να απελευθερωθεί πρώτα με τη βοήθεια της αλχημείας για να γίνει μια υπολογίσιμη δύναμη. Ο κόσμος, σύμφωνα με τον Παράκελσο, εμπεριέχει το θεϊκό φως (ζωή), αλλά η ιερή αυτή ουσία βρίσκεται πιασμένη σε μια μηχανική παγίδα που ελέγχεται από ένα είδος δημιουργίας που ο ίδιος ονόμαζε Hylaster (από τις ελληνικές λέξεις ύλη και αστέρι). Η μεγάλη παγίδα που φυλακίζει το φως αποτελείται από τα τέσσερα στοιχεία: γη, ύδωρ, πυρ και αέρα. Ο ρόλος της αλχημείας είναι να «σπάσει» αυτές τις παγίδες και να προκαλέσει μια αρχική κατάσταση δημιουργικού χάους που θα καταλήξει στη σύνθεση των αντιθέτων ως μια υπέρτατη ένωση. Σε αυτή την υπέρτατη ένωση, έλεγε ο Γιουνγκ, το φυλακισμένο φως απελευθερώνεται και φθάνει στο σημείο της ύψιστης εκδήλωσής του.


Αν και δηλώσεις όπως οι παραπάνω αναφέρονται φαινομενικά στο υλικό σύμπαν και τη Φύση, ο Γιουνγκ διέκρινε μέσα τους ένα μοντέλο για την υλική και φυσική άποψη της ανθρώπινης φύσης. Οι προσπάθειες των αλχημιστών επικεντρώνονταν στην απελευθέρωση του πνεύματος ή της ψυχικής ενέργειας που βρίσκεται φυλακισμένη μέσα σε ένα σώμα, η οποία μπορούσε να γίνει μια ενέργεια διαθέσιμη για την εκπλήρωση της μεγαλύτερης αποστολής του ανθρώπινου πνεύματος. Η μελέτη της αλχημείας ενέπνευσε στον Γιουνγκ την έννοια της εξατομίκευσης, της απελευθέρωσης του ατόμου από τον ψυχικό του λαβύρινθο, και της λύσης του προσωπικού ψυχοδράματος. Η εργασία του με τον Αυστριακό ψυχίατρο Σίγκμουντ Φρόιντ στη σεξουαλική ψυχολογία, τον βοήθησε να κατανοήσει την ερωτική πλευρά της αλχημείας, τον Χυμικό Γάμο, με έμφαση στην ένωση των αντιθέτων. Στο δοκίμιο του «Τhe Psychology of theTransference» (Η Ψυχολογία της Μεταβίβασης) συναντούμε μια από τις συναρπαστικότερες εξερευνήσεις στην ψυχολογία της αλχημείας.

Στη μελέτη αυτή ο Γιουνγκ χρησιμοποίησε δέκα εικόνες που αναπαριστούν τη διαδικασία της ολοκλήρωσης του Μεγάλου Έργου των αλχημιστών, όπου εμφανίζονται οι δίδυμες δυνάμεις του βασιλιά και της βασίλισσας σε μια σειρά μυστικών ερωτικών σχέσεων, που καταλήγουν στη δημιουργία ενός ανδρόγυνου πλάσματος με το όνομα η Ευγενής Αυτοκράτειρα. Ο Γιουνγκ χρησιμοποιεί τη λέξη «μεταβίβαση» σαν ψυχολογικό συνώνυμο της αγάπης, της οποίας ο ρόλος, τόσο στις διαπροσωπικές σχέσεις όσο και στην ψυχολογική ανάλυση του βάθους, είναι να απαλύνει τις μεγαλύτερες πίκρες και τα τραύματα της ζωής. Η σειρά των εικόνων ξεκινά με μια πηγή που αναβλύζει, η οποία συμβολίζει την αφυπνισμένη ενέργεια της μεταμόρφωσης, και συνεχίζει με τη συνάντηση του βασιλιά με τη βασίλισσα οι οποίοι είναι ντυμένοι, όμως καταλήγουν στο τέλος να πετούν από πάνω τους τα ρούχα. Με τον τρόπο αυτό οι εραστές αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον, για να καταλήξουν σε μια ένωση με τη «γυμνή αλήθεια». Μετά οι εραστές βυθίζονται σε ένα αλχημικό λουτρό, επιτρέποντας έτσι στη δύναμη της αγάπης να αγκαλιάσει το συνειδητό «εγώ» τους και να σβήσει τις λογικές και γήινες σκέψεις τους.

Σε αυτή την κατάσταση της παθιασμένης ένωσης λαμβάνει χώρα η ψυχοσεξουαλική ένωση. Όμως, πάρα τις προσδοκίες, η ένωση αυτή δημιουργεί αρχικά μια νέα ανδρόγυνη μορφή που τελικά πεθαίνει. Το πνευματικό επακόλουθο της αγάπης δεν είναι βιώσιμο και πεθαίνοντας αποσυντίθεται. Και εδώ ακριβώς είναι που χρειάζεται η πίστη και η επιμονή στην ολοκλήρωση της διαδικασίας. Η ψυχή του ανδρόγυνου πλάσματος δεν εγκαταλείπει τη διαδικασία της μεταμόρφωσης. Ανεβαίνει στον ουρανό, σε ένα υψηλότερο επίπεδο συνείδησης, βυθίζεται στο ουράνιο φως και τελικά επιστρέφει στο θνητό της σώμα, και το αναγεννημένο πλάσμα στέκεται τώρα όρθιο σε όλη την υπερφυσική του δόξα. Ένα νέο πλάσμα γεννιέται αντικατοπτρίζοντας τον καρπό της αγάπης, τη μετασχηματισμένη συνείδηση των εραστών, που αποτελεί τώρα μια αδιάλειπτη ενότητα. Η αλχημεία της αγάπης έχει εκπληρώσει τη θριαμβευτική της αποστολή.

Το δοκίμιο αυτό του Γιουνγκ αποτελεί ένα θαυμάσιο αλφαβητάρι για την ψυχολογική προσέγγιση της αλχημείας. Πρόκειται στην πραγματικότητα για την κατάθεση μιας βαθιάς γνώσης για τον ψυχολογικό μηχανισμό της αγάπης μέσω της διαδικασίας της εναρμόνισης όλων των αντιθέτων, μιας διαδικασίας συναισθηματικής, διανοητικής, φυσικής και μεταφυσικής. Παρότι πολλοί αλχημιστές και μυστικιστές τον κατηγορούν ότι περιόρισε την αλχημεία σε αμιγώς ψυχολογικά μοντέλα, πρέπει να πούμε ότι ο Γιουνγκ αναγνώριζε ότι η αλχημεία ασχολείται όχι μόνο με την ανάλυση του ανθρώπου αλλά και της ίδιας της Φύσης. Τον ενδιέφερε περισσότερο πώς ανταποκρίνεται η ψυχή στο γρίφο της ύπαρξης και λιγότερο η Φύση και ο σκοπός της Δημιουργίας. Ο Γιουνγκ μελέτησε την ψυχολογία του ανθρώπου και όχι τη ζωή. Αντίθετα, αντικείμενο της έρευνας ενός αλχημιστή είναι η ίδια η ζωή και η σχέση του μαζί της, η εντατική και σε βάθος μελέτη της οποίας αποκαλύπτει ότι ο αλχημιστής και η ζωή είναι ένα και το αυτό, το παν. Από αυτή τη σκοπιά, η άποψη του Γιουνγκ για την αλχημεία είναι περιορισμένη σε μια αντίληψη ψυχολογική, παρότι ο σύγχρονος αλχημιστής καθηγητής Μάνφρεντ Γιούνιους υποστηρίζει ότι τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Γιουνγκ είχε φτιάξει ένα εργαστήριο για πρακτική εργασία.

Τα αλχημικά του ενδιαφέρονται και η διαίσθησή του διαπότισαν πολλές από τις εργασίες του, οι οποίες τελικά συγκεντρώθηκαν στο βιβλίο του «Psychology and Religion» (Ψυχολογία και Θρησκεία).Ο Γιουνγκ δεν σταμάτησε ποτέ να τονίζει τις ομοιότητες και τις διαφορές ανάμεσα στις αλχημικές εικόνες και τον χριστιανισμό, περιγράφοντας όχι μόνο τη σχέση που υπάρχει μεταξύ της Φιλοσοφικής Λίθου και της εικόνας του Χριστού, αλλά και τη σχέση ανάμεσα στον χριστιανισμό και την αλχημεία. «Η αλχημεία», έλεγε, «έχει μια αντισταθμιστική σχέση με την κύρια τάση του χριστιανισμού, όπως ακριβώς λειτουργεί κι ένα όνειρο στη συνειδητή συμπεριφορά εκείνου που το ονειρεύεται (…)» Άλλα σημαντικά βιβλία του Γιουνγκ για την αλχημεία είναι οι«Αλχημικές Μελέτες» και το μνημειώδες και τελευταίο έργο του «Mysterium Coniunctionis» (Μυστήριο της Ένωσης), στο οποίο παρουσίασε τα τελικά του συμπεράσματα από την πολύχρονη ενασχόλησή του με την αλχημεία. Στο έργο αυτό ασχολείται με τον προβληματισμό του ψυχοσωματικού μυστηρίου που οι αλχημιστές του παρελθόντος αποκαλούσαν unus mundus (ένας κόσμος), και διερευνά τη φύση των αντιθέτων και ιδιαίτερα του αρσενικού και του θηλυκού, όπως αναπαριστώνται στην αλχημεία με τον Ήλιο και τη Σελήνη, ή τον Κόκκινο Βασιλιά και τη Λευκή Βασίλισσα.

Υποστήριξε ότι στις ρίζες ολόκληρης της ύπαρξης υπάρχει ένας χώρος όπου το φυσικό και το πνευματικό δημιουργούν μια υπερβατική ένωση. Τα φαινόμενα της συγχρονικότητας και κάποια ανεξήγητα μυστήρια, που η φύση τους είναι είτε σωματική είτε ψυχική, φαίνεται να απορρέουν από αυτή την ενοποιημένη κατάσταση. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι η παράξενη αυτή περιοχή των μυστηρίων αποτελεί την πραγματική κατάσταση των αρχετύπων, τα οποία προβάλλονται στην ψυχή ενώ στην πραγματικότητα βρίσκονται έξω από αυτήν. Ενώ η ένταση μεταξύ των αντιθέτων παραμένει ο μεγάλος λειτουργικός μηχανισμός της έκφρασης, της ζωής και του μετασχηματισμού, η όλη διαδικασία φαίνεται πως λειτουργεί μέσα στο πλαίσιο ενός ενοποιημένου μοντέλου του κόσμου όπου η ύλη και το πνεύμα, ο Βασιλιάς και η Βασίλισσα, εμφανίζονται σαν απόψεις ενός ψυχωτικού βασιλείου της πραγματικότητας. Ο Γιουνγκ διευκρινίζει επίσης ότι ο κόσμος είναι αντανάκλαση της ενδότερης ψυχής, ότι στην ουσία κάθε άτομο είναι υπεύθυνο για οτιδήποτε συμβαίνει στον εξωτερικό κόσμο. Αυτό είναι το κλειδί της πραγματικής σημασίας της ανθρωπότητας ως μικρόκοσμου, όπως επάνω έτσι και κάτω, όπως εντός έτσι και εκτός.

Συγγραφέας: Μιχαήλ Γρηγορίου
Συνέχεια. . . »

Wednesday 25 June 2014

Αλχημεία και Ψυχολογία (Ά μέρος)


Η επιστήμη καθιστούσε δυνατές ολοένα περισσότερες χρήσιμες εφαρμογές που φαίνονταν να κάνουν τη ζωή ευκολότερη και αποδοτικότερη. Η αλχημεία δεν προσείλκυε πλέον τα λαμπρότερα μυαλά και περνούσε όλο και περισσότερο στο περιθώριο παρακμάζοντας. Μόλις τον 19ο αιώνα άρχισε να σημειώνεται μια σημαντική αναγέννηση του αποκρυφισμού σε αντίδραση στις μεταβολές της επιστήμης. Η ανακάλυψη της ραδιενέργειας έδειξε ότι η μεταστοιχείωση που η επιστήμη αρνιόταν τόσο καιρό, τελικά δεν ήταν λανθασμένη κατά βάση. Με κάθε ανακάλυψη της κβαντοφυσικής, η αλχημεία αποκτούσε κάτι από τη χαμένη της αίγλη και άρχισε να θεωρείται τουλάχιστον συζητήσιμη. Η φυσική έχει πλέον αποδείξει ότι όλα είναι δυνατά, ακόμη και η αλχημεία. Τις τελευταίες δεκαετίες, η πρόοδος που έχει σημειωθεί στο πεδίο της κατανόησης έχει οδηγήσει σε μια γενική επαναξιολόγηση της αλχημείας.


Είναι βέβαιο πως η σύγχρονη θέση της αλχημείας και η αποκατάστασή της ως εξαιρετικά περίπλοκης επιστήμης της ψυχής έχει αποδειχθεί πολύ σημαντική και οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στη συμβολή του ψυχολόγου Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ. Δεν υπάρχει τρόπος να εξετάσει κανείς το ζήτημα αυτό σήμερα δίχως να αναγνωρίσει την τεράστια συνεισφορά του Γιουνγκ, ακριβώς όπως δεν μπορεί κάποιος να μιλήσει για τον αποκρυφισμό και να μην αναφέρει την Έλενα Πετρόβνα  Μπλαβάτσκυ, ή να μιλήσει για συγκριτική θρησκειολογία χωρίς να αναφερθεί στον Μιρσέ Ελιάντε. Από τα τέλη του 18ου αιώνα μέχρι τις αρχές του 20ου, η μελέτη της αλχημείας ήταν περιορισμένη στους αποκρυφιστές και τους ιστορικούς της επιστήμης. Από την πρώτη στιγμή της επιστημονικής του καριέρας, ο Ελβετός ψυχολόγος Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ άρχισε να μελετά την αλχημεία, η οποία δεν του ήταν άγνωστη. Αναφερόμενος στην περίοδο των εσωτερικών του εμπειριών που τροφοδότησαν την έρευνά του επάνω σε αυτό το θέμα, μεταξύ του 1912 και 1919, έγραψε: «Πρώτα απ’ όλα έπρεπε να βρω αποδείξεις για την ιστορική τοποθέτηση των εσωτερικών μου εμπειριών. Έπρεπε δηλαδή να απαντήσω στο ερώτημα, σε ποιο ακριβώς σημείο της ιστορίας εμφανίστηκαν αυτά τα συγκεκριμένα στοιχεία. Αν δεν κατάφερνα να ανακαλύψω τέτοιου είδους στοιχεία, θα μου ήταν αδύνατο να υλοποιήσω τις ιδέες μου. Για το λόγο αυτό η επαφή μου με την αλχημεία ήταν αναπότρεπτη, μια και μου πρόσφερε τις απαραίτητες ιστορικές βάσεις που έλειπαν μέχρι τότε (…)»

Στις αρχές της δεκαετίας 1920, ο Γιουνγκ συνειδητοποίησε ότι πολλά από τα σύμβολα-κλειδιά της αλχημείας εμφανίζονταν στα όνειρα των ασθενών του. Η νευρική κατάρρευση που είχε υποστεί πριν από μερικά χρόνια, τον είχε ήδη κάνει να αντιληφθεί τον μυθικό κόσμο αυτών που αποκαλούσε αρχέτυπα, ισχυρές εικόνες που πηγάζουν από το «συλλογικό ασυνείδητο» και που είναι κοινά σε όλους τους ανθρώπους. Το 1926 ο Γιουνγκ είδε ένα πολύ σημαντικό όνειρο. Αισθάνθηκε να μεταφέρεται πίσω στο χρόνο, στον 17ο αιώνα, και είδε τον εαυτό του ως αλχημιστή αφιερωμένο στο Μεγάλο Έργο. Λίγα χρόνια πριν, ο ίδιος μαζί με άλλους ψυχαναλυτές της εποχής του, είχαν μαγευτεί από το έργο του Χέρμπερτ Ζίλμπερερ που ήταν ένας από τους μαθητές του Φρόιντ. Ο Ζίλμπερερ είχε δημοσιεύσει το 1914 μια εργασία σχετικά με τις ψυχαναλυτικές συνέπειες της αλχημείας. Το έργο αυτό είχε μια πολύ χλιαρή υποδοχή από τον ίδιο τον Φρόιντ και ίσως αυτός να ήταν ο λόγος που ο Ζίλμπερερ τελικά αυτοκτόνησε.

Βασισμένη στη φυσική φιλοσοφία του Μεσαίωνα, η αλχημεία δημιούργησε τη γέφυρα που συνδέει τη γνώση του παρελθόντος με το μέλλον και τη σύγχρονη ψυχολογία του ασυνείδητου. Το 1928, ο διαπρεπής Γερμανός σινολόγος Ρίχαρντ Βίλχελμ, ο οποίος είχε επιστρέψει στην Ευρώπη μετά από πολύμηνη διαμονή στην Κίνα, έστειλε στον Γιουνγκ τη μετάφραση μιας ταοϊστικής αλχημικής εργασίας και του ζήτησε να κάνει κάποια ψυχαναλυτικά σχόλια πάνω στο κείμενο. Το έργο αυτό, που έγινε γνωστό με τον τίτλο «Το Μυστικό του Χρυσού Λουλουδιού», έγινε η αιτία να βυθιστεί ο Γιουνγκ στην καρδιά των αλχημικών ζητημάτων. Η εργασία αυτή του αποκάλυψε τη βαθιά σχέση μεταξύ δυτικής και ανατολικής αλχημείας, που ασχολούνται κατά κύριο λόγο με το συμβολικό μετασχηματισμό της ανθρώπινης ψυχής. Το Χρυσό Λουλούδι της Αθανασίας των Ταοϊστών δεν διαφέρει και πολύ από την αναζήτηση της Φιλοσοφικής Λίθου, που αποτελεί το βασικότερο από τα ζητήματα της δυτικής αλχημείας.

Ο Γιουνγκ δεν ανακάλυψε λοιπόν μόνο τη σύνδεση της σύγχρονης ψυχολογίας με την αλχημεία,  ανακάλυψε επίσης και τις σχέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στις παραδόσεις Δύσης και Ταοϊσμού. Η συσχέτιση αυτή έγινε περισσότερο μέσα από τις αρχετυπικές  μορφές και όχι τόσο μέσα από τα ιστορικά στοιχεία. Ο ίδιος ο Ρίχαρντ Βίλχελμ είχε δηλώσει: «Η κινεζική σοφία και ο δρ. Γιουνγκ έχουν κατέλθει από διαφορετικούς δρόμους στα βάθη της συλλογικής ανθρώπινης ψυχής, και ανακάλυψαν πραγματικότητες που είναι τόσο όμοιες μεταξύ τους επειδή τις συνδέει η αλήθεια. Αυτό αποδεικνύει ότι μπορεί κάποιος να φθάσει στην αλήθεια από οποιοδήποτε σημείο, με την προϋπόθεση πως θα έχει τη δύναμη να σκάψει πολύ βαθιά για να την κατακτήσει. Η συμφωνία των απόψεων του Ελβετού ψυχολόγου με την κινέζικη σοφία αποδεικνύει ότι είναι και οι δύο σωστές επειδή βρίσκονται και οι δυο κοντά στην αλήθεια (…)»

Η ψυχολογία έχει αποδείξει ότι οι αντιθέσεις που γεννιούνται από τις αγωνίες της ψυχικής αναγέννησης πολεμούν μέχρι θανάτου η μία την άλλη μέσα στο αλχημιστικό δοχείο του πνευματικού μετασχηματισμού, και ενώνονται τελικά σε μια ακατάλυτη κατάσταση εναρμόνισης των αντιθέτων. Έτσι, η σεληνιακή βασίλισσα και ο ηλιακός βασιλιάς, που αντιπροσωπεύονται στην Κίνα με τα σύμβολα του γιν και του γιανγκ, ενυπάρχουν μέσα σε κάθε ύπαρξη εκπροσωπώντας την υπόσχεση της Φιλοσοφικής Λίθου ή του Χρυσού Λουλουδιού. Η σχέση αυτή που υπάρχει ανάμεσα στη δυτική και ανατολική παράδοση φάνηκε στον Γιουνγκ ότι ήταν βασισμένη πάνω σε παγκόσμιες αρχές που εμφανίζονται εξίσου στην αλχημεία, στην κινέζικη φιλοσοφία και στη σύγχρονη ψυχολογία. Με αυτόν τον τρόπο ο Γιουνγκ ανακάλυψε μια υπόγεια σύνδεση ανάμεσα στην ψυχή των δυτικών και των ανατολικών λαών. Ο ίδιος είχε δηλώσει για το ζήτημα αυτό: «Ο πραγματικός λόγος των ερμηνευτικών μου σχολίων ήταν η προσπάθεια να κτίσω μια γέφυρα ψυχολογικής κατανόησης ανάμεσα στο δυτικό και τον ανατολικό κόσμο (…)»

Το 1935, μετά από πολλά χρόνια μελέτης και εσωτερικών μετασχηματισμών, ο Γιουνγκ παρουσίασε για πρώτη φορά στην κόσμο τα συμπεράσματα των ερευνών του. Η παρουσίαση αυτή έγινε στη βίλα «Έρανος» στην Ασκόνα. Στην ομιλία του με τίτλο «Dream Symbols and the Individuation Process» (Τα Σύμβολα των Ονείρων και η Διαδικασία της Εξατομίκευσης), ο Γιουνγκ παρουσίασε τους αλχημικούς συμβολισμούς στα όνειρα κάποιων συγχρόνων του, υποστηρίζοντας ότι η αλχημεία συνεχίζει να υπάρχει στη σύγχρονη σκέψη όπως ακριβώς υπήρχε στην αρχαία Αλεξάνδρεια ή στο Μεσαίωνα. Ένα χρόνο αργότερα, στον ίδιο χώρο, παρουσίασε την εργασία του «The idea of Redemptionin Alchemy» (Η Ιδέα της Λύτρωσης στην Αλχημεία). Το κοινό τον άκουγε μαγεμένο, και ήταν πια η στιγμή που η ερμητική σιωπή έσπασε και η γνώση της αλχημείας άρχισε να κερδίζει ολοένα και περισσότερους πιστούς. Οι μελέτες και οι διαλέξεις του για τον αλχημικό συμβολισμό συγκεντρώθηκαν στο βιβλίο του «Psychology and Alchemy» (Ψυχολογία και Αλχημεία). Το βιβλίο, με πλούσια εικονογράφηση από πολυάριθμες αδημοσίευτες ως τότε αλχημικές εικόνες, εκδόθηκε το 1944 και από τότε παραμένει σε κυκλοφορία. Η επίδρασή του ήταν σημαντική και παρουσίασε την αλχημεία ως αντικείμενο άξιο μελέτης σε βάθος.

Ο Γιουνγκ απέδειξε ότι το σύνολο των αλχημικών έργων παρουσιάζει μια εκπληκτική συνέπεια και πολυπλοκότητα ιδεών και εικόνων, παρά τη φαινομενικά αινιγματική και συχνά αντιφατική τους γλώσσα. Αυτό, υποστηρίζει, δεν μπορεί να είναι τυχαίο. «Ένας συμβολισμός τόσο πλούσιος όπως της αλχημείας οφείλει πάντα την ύπαρξή του σε κάποια επαρκή αιτία και ποτέ σε απλή παραξενιά ή παιχνίδι της φαντασίας». Οι αλχημιστές, όπως συνειδητοποίησε, ούτε τον εαυτό τους εξαπατούσαν ούτε απλώς διασκέδαζαν αλλά ερευνούσαν κάτι που είχε τεράστια σημασία. Η σημαντικότερη ίσως από όλες τις μελέτες του ήταν το «Paracelsusa Spiritual Phenomenon» (Ο Παράκελσος σαν ένα Πνευματικό Φαινόμενο).


Συνεχίζεται...


Συγγραφέας: Μιχαήλ Γρηγορίου
Συνέχεια. . . »

Tuesday 24 June 2014

Ταινία: King Arthur

Ο βασιλιάς Αρθούρος είναι ένας ήρωας παραμυθιού που ζωντάνεψε πολλές φορές στη μεγάλη οθόνη. Αυτή τη φορά όμως το King Arthur προσπαθεί να δώσει μέσα από μια διαφορετική οπτική το χιλιοειπωμένο μύθο. Καταρχήν τοποθετεί το βασιλιά Αρθούρο αρκετά νωρίτερα από το μεσαίωνα, σε αντίθεση με όσα νομίζαμε. Την περίοδο πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (περίπου το 450 μ.Χ.) τα νησιά της Βρετανίας μένουν πρακτικά ακυβέρνητα, εκτεθειμένα στις διαθέσεις των «βάρβαρων» Σαξόνων. Στον Αρθούρο (γιο Ρωμαίου πατέρα και Βρετανίδας μητέρας), έχει ανατεθεί να διοικεί μια ομάδα Ιπποτών για λογαριασμό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η Guinevere είναι μια ταλαντούχα τοξότης και ηγέτης της τοπικής φυλής των Woads. Οι δύο τους θα ενώσουν τις δυνάμεις τους εναντίον των Σαξόνων, σε μια πάλη για την επικράτηση ενός νέου τρόπου διοίκησης των Βρετανικών νησιών.

Συνέχεια. . . »

Monday 23 June 2014

Αρχαίοι Έλληνες Σαμάνοι


Αυστραλία, νοτιοανατολική Ασία, Θιβέτ και Ιαπωνία. Οι σαμάνοι, άνδρες και γυναίκες, είναι θεραπευτές, μάντεις και οραματιστές. Επικοινωνούν με τον κόσμο των θεοτήτων και των πνευμάτων. Το κορμί τους μπορεί να μένει πίσω καθώς κινούνται σε αλλαγμένες καταστάσεις συνείδησης και μπορούν να πετούν σε μη γήινα πεδία. Είναι ποιητές, ποιήτριες και τραγουδιστές. Γνωρίζουν τους τρόπους των φυτών, των ζώων, και των στοιχείων. Πάνω από όλα είναι κύριοι της έκστασης. Ο Mircea Eliade, ιστορικός των θρησκειών, από τους πιο έγκυρους μελετητές, ορίζει την παράδοση αυτή ως σύστημα «αρχαϊκών τεχνικών έκστασης».


Ο σαμάνος ειδικεύεται στην ύπνωση, κατά την διάρκεια της οποίας πιστεύεται ότι φεύγει από το σώμα του και ανεβαίνει στον ουρανό ή κατεβαίνει στον κάτω κόσμο, και φέρνει πίσω πληροφορίες ή θεραπεία. Κατά τις σαμανιστικές αντιλήψεις, η μεγάλη πλειονότητα των ασθενειών οφείλεται σε δύο πνευματικά αίτια: α) τη φυγή της ψυχής ή, β) την εισαγωγή στο σώμα μαγικών αντικειμένων. Στην πρώτη περίπτωση, ο σαμάνος καλείται να ανέβει στον ουρανό ή να κατέβει στον Άδη για να επαναφέρει την ψυχή του ασθενούς την οποία, τις περισσότερες φορές, έχει κλέψει ένας νεκρός. Πρόκειται για το σαμανιστικό-εκστατικό ταξίδι προς τον ουρανό. Οι σαμάνοι πετάνε όπως τα πουλιά. Στη δεύτερη περίπτωση ασθένειας, δηλαδή εκείνων που οφείλονται σε εισαγωγή μαγικών αντικειμένων στο σώμα του ασθενούς, ο σαμάνος απομυζά από την επιδερμίδα του αρρώστου το μαγικό αντικείμενο που έβαλαν τα «κακά πνεύματα» μέσα του. Και στις δύο περιπτώσεις είναι απαραίτητη για τη διάγνωση και τη θεραπεία, η εκστατική εμπειρία του σαμάνου.

Ο σαμανισμός, από μια άποψη, επιζητά την οικοδόμηση ενός «περάσματος» προς τον Άλλο Κόσμο, και συνεπώς την κατάργηση των επιπέδων (γήινο-θεϊκό) που χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη κατάσταση μετά την «Πτώση». Το πέρασμα αυτό ως «Κλίμαξ» υπάρχει στα ορφικά, μιθραϊκά, χριστιανικά κλπ μυστήρια. Πολύ σημαντική είναι η διαδικασία της μύησης του σαμάνου. Η δοκιμασία αυτή προϋποθέτει ιδιαίτερο θάρρος αφού οι συναντήσεις με τις αόρατες οντότητες είναι συχνά επώδυνες και τρομακτικές. Οι περισσότεροι δυτικοί άνθρωποι βλέπουν το ταξίδι αυτό με μεταφορικό τρόπο, και θεωρούν ότι τα πλάσματα που τους παρουσιάζονται δεν αποτελούν αυθύπαρκτα όντα αλλά μορφές που προέρχονται από το υποσυνείδητο. Στο ταξίδι οι σαμάνοι αποκτούν πολύτιμες πληροφορίες και τη δύναμη να θεραπεύουν. Κατά τη διάρκειά του μπορούν να επικοινωνήσουν τηλεπαθητικά με ανθρώπους που βρίσκονται μακριά, όπως επίσης να προβλέψουν το μέλλον. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούν για να πετύχουν την αλλαγμένη κατάσταση συνείδησης, ποικίλλουν από κοινωνία σε κοινωνία και από εποχή σε εποχή. Ένας τρόπος είναι το συνεχές κτύπημα του τύμπανου, άλλες μέθοδοι είναι ο διαλογισμός, η νηστεία, ο χορός αλλά και η λήψη ψυχοτροπικών φυτών. Όσον αφορά το κτύπημα του τύμπανου, κατά τους φυσικούς, δημιουργούνται ηχητικά κύματα που βοηθούν την ανύψωση.

Ο σαμανισμός θεωρείται ως η αρχαιότερη θρησκεία στον πλανήτη. Σε κάποιες φυλές της Αμερικής άφηναν το αγόρι (12-13 ετών), που έμελλε να γίνει σαμάνος, μόνο του στη φύση για λίγε ημέρες μέχρι να λάβει κάποιο σημαντικό όνειρο ή οπτασία. Τότε ένα πνεύμα θα μπορούσε να επισκεφθεί το αγόρι και να του δώσει θεραπευτική δύναμη. Στους Εσκιμώους επίσης άφηναν τον υποψήφιο σαμάνο μέσα στο παγόσπιτο χωρίς τροφή, έως ότου έπεφτε σε κατάσταση ημιθανή και τότε του ερχόταν κάποιο όραμα. Οι υποψήφιοι σαμάνοι ένοιωθαν πολλές φορές ένα φως στο σώμα τους, στο κέντρο του κεφαλιού τους. Λένε λοιπόν οι μελετητές: Γιατί να μην υπήρχαν και στον ελλαδικό χώρο; Οι παλαιότερες δοξασίες και πρακτικές ηλικίας πολλών χιλιάδων ετών ριζώνουν στις πανάρχαιες σαμανικές παραδόσεις. Μυούσαν τους ανθρώπους στην ιερότητα του περιβάλλοντος και διήγειραν στο κάθε άτομο χωριστά, την αίσθηση της προσωπικής ευθύνης για τα δρώμενα της φύσης. Η συγκεκριμένη αυτή χθόνια θρησκευτική παράδοση κυριαρχούσε σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο μέχρι την κατάρρευση του Μυκηναϊκού πολιτισμού γύρω στα 1200 π.Χ. Κύριο χαρακτηριστικό της ήταν η πλήρης μυστική ταύτιση της φύσης με τη Μεγάλη Μητέρα. Εξάλλου, υποστηρίζεται ότι σε ορισμένα μέρη του κόσμου οι σαμάν ήταν, αρχικά, γένους θηλυκού. Πολλοί ερευνητές και ερευνήτριες δέχονται ότι κατά την προϊστορική εποχή η κύρια μορφή της θρησκείας ήταν η Μεγάλη Θεά, η Μητέρα Φύση.

Στην πατριαρχική αρχαία Ελλάδα μπορούμε να ανιχνεύσουμε στοιχεία που παραπέμπουν στο σαμανισμό.

Η Μαντική είναι κοινό στοιχείο και στις δύο παραδόσεις. Η εκστατική προφητεία πχ της Πυθίας που ερχόταν σε επαφή με το θείον, μπορεί εύκολα να παραλληλιστεί με την επικοινωνία την γηγενών με τα πνεύματα και τις θεότητες..

Η ιερή μανία που καταλάμβανε τις Μαινάδες έχει επίσης κοινά σημεία με τη σαμανική έκσταση.
Παρόμοια ιερή μανία καταλάμβανε, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, τους ποιητές και τις ποιήτριες που συνέθεταν τα έργα τους υπό την επήρεια της Μούσας, όπως οι γηγενείς διδάσκονταν τα μαγικά τους τραγούδια από τα πνεύματα.

Η σαμανιστικκή χρήση των ονείρων συναντάται στα αρχαία Ασκληπιεία στη μέθοδο της εγκοίμησης, με την οποία τα άρρωστα άτομα αντλούσαν πληροφορίες για τη θεραπεία τους. Την ιδιαίτερη σημασία που έχουν τα φυτά στις γηγενείς παραδόσεις συναντάμε και στην ελληνική αρχαιότητα. Π.χ. η Πυθία μασούσε φύλλα δάφνης. Στην Κρήτη βλέπουμε την θεά να απεικονίζεται με παπαρούνες από τις οποίες παράγεται το όπιο.

Πρώτη περίπτωση αρχαίου Έλληνα σαμάνου είναι ο Άβαρις (μυητικό όνομα του Γκαίτε) ο Υπερβόρειος. Ο Άβαρις ήταν ιερέας του Απόλλωνα και ταξίδευε πάνω σε ένα χρυσό βέλος, «οϊστόν». Μπορούσε να επιβιώσει χωρίς τροφή, «ουδέν σιτεόμενος» κατά τον Ηρόδοτο. Έζησε τον 6ο π.Χ. αιώνα. Εξαφάνισε λοιμούς, προέβλεψε σεισμούς και δίδαξε την λατρεία του βόρειου θεού Απόλλωνα του οποίου ήταν ιερέας. Για τον Άβαρι τον Υπερβόρειο κάνει λόγο και ο Πυθαγόρας δίνοντας πληροφορίες για λαούς που κατείχαν την τέχνη του πετάγματος. Λέγει: « Ο Υπερβόρειος Άβαρις είναι ένας ιπτάμενος θαυματοποιός που με το χρυσό μηρό του ενσαρκώνει τον Υπερβόρειο Απόλλωνα». Ένας άλλος σαμάνος, ο Αριστέας ο Προκοννήσιος διηγήθηκε σε ένα ποίημα, τα«Αριμάσπεια», τις εκστατικές του εμπειρίες. Η λέξη «Αριμάσπεια» μας παραπέμπει στους Αριμασπούς, φυλή στη βόρεια Ευρώπη. Έδρασε σαν ιεραπόστολος του Απόλλωνα αλλά κυρίως έμεινε γνωστός για την εκστατική του ικανότητα να στέλνει την ψυχή του σε άλλους τόπους. «Την ψυχή όταν εβούλετο εξειέναι». Άλλος μεγάλος σαμάνος, ο Επιμενίδης από την Κνωσό, είναι γνωστός για την ικανότητά του να εξαγνίζει τα δεινά που έστελναν οι δαίμονες. Όταν ήταν ακόμη παιδί, έπεσε σε έκσταση σε ένα σπήλαιο από όπου συνήλθε μετά από 57 χρόνια. (Την πληροφορία έχουμε από τον Διογένη Λαέρτιο). Οι Αθηναίοι τον κάλεσαν, ως γνωστό, να πραγματοποιήσει τον καθαρμό της πόλης από το Κυλώνειο Άγος. Έγραψε πολλά έργα με κυριότερο όλων την «Θεογονία».

Θα μπορούσαν να αναφερθούν και άλλα ονόματα αρχαίων Ελλήνων σαμάνων. Εκείνο όμως που πρέπει να τονισθεί είναι ότι μια τεράστια πολιτιστική απόκλιση χωρίζει τον πρωτόγονο σαμάνο από τους Έλληνες σαμάνους, των οποίων κύριο χαρακτηριστικό είναι η κάθοδος στον Άδη για γνώση και κατανόηση του πεπρωμένους τους και όχι για να μιλήσουν με τα πνεύματα και να θεραπεύσουν ασθενείς. Η κάθοδος είχε και κάποιο άλλο νόημα. Αποσκοπούσε στη συντριβή του κατώτερου εαυτού. Παράδειγμα τέτοιων καθόδων έχουμε από τους Έλληνες ημίθεους (Οδυσσέα, Ηρακλή). Το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, μέσα σε 1000 χρόνια (από την προϊστορία έως την ελληνιστική εποχή) είχε μετασχηματίσει τη σαμανική έκσταση σε «θεωρία» (=δράμα) των Νοητών και της Ειμαρμένης. Ωστόσο, και στις δύο περιπτώσεις, η Έκσταση είναι εκείνη με την οποία ο άνθρωπος, πρωτόγονος σαμάνος ή πλατωνικός φιλόσοφος, συνειδητοποιεί απόλυτα τη θέση του στον κόσμο και το Πεπρωμένο του. Κατά μία άποψη, η επιστήμη δεν έχει ακόμη κατορθώσει να φθάσει στο ύψος της αρχαίας γνώσης. Οι μελετητές των αρχαίων παραδόσεων παρατηρούν ότι: πολλοί λευκοί και λευκές έχουν έντονη την πεποίθηση πως η γνωριμία με τις παλαιές παραδόσεις και η διάδοσή τους σε περισσότερο κόσμο μπορεί να ωφελήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Επισημάνθηκε ακόμη ότι η στενή σχέση που έχουν οι σαμανιστικές θρησκείες με τη Γη, μπορεί να βοηθήσει του δυτικούς ανθρώπους να ξαναβρούν τη σύνδεσή τους με τη Φύση, με την ιερότητά της, και να σταματήσουν έτσι την ξέφρενη πορεία της οικολογικής καταστροφής.

Θα ήθελα να τελειώσω με τα λόγια ενός Ινδού εκστατικού που λέει:

«Στη μέθη της έκστασης
ανεβήκαμε στο άρμα των ανέμων.
Σεις θνητοί δεν μπορείτε να διακρίνετε παρά μόνο το σώμα μας(…).
Ο εκστατικός είναι το άλογο του ανέμου, ο φίλος της θύελλας,
κι έχει κεντρισθεί από τους θεούς.»


Συγγραφέας: Μαίρη Ζωγράφου
Συνέχεια. . . »

Sunday 22 June 2014

Ταινίες: The Matrix


Ταινία που τα είχε όλα. Δράση, εντυπωσιακή πλοκή, όμορφους πρωταγωνιστές, έντονη μουσική και υψηλών προδιαγραφών κινηματογραφικά εφέ. Ίσως να έκοβε τόσα πολλά εισιτήρια, ακόμη κι αν δεν κουβαλούσε το βάθος του σεναρίου της. Κι αυτό το βάθος ήταν πραγματικά τόσο μεγάλο, που αναρωτιέται κανείς αν οι δημιουργοί της είχαν συνείδηση όλων αυτών ή αν τελικά η ταινία (αυτό γίνεται στην τέχνη άλλωστε) ήταν απλώς μια εμπνευσμένη σύλληψη.




The Matrix (1999)

The Matrix 2 Reloaded (2003)

The Matrix 3 Revolutions (2003)


Η ταινία εμπεριείχε όλα τα στοιχεία ενός  Ηρωικού Έπους. Κεντρικό σημείο πάντα ο Ήρωας, ο οποίος είναι ένας κοινός άνθρωπος. Το μόνο που αρχικά ίσως να τον ξεχωρίζει είναι μια τάση προς την έρευνα. Σε κανένα Μύθο όμως δεν φτάνει κάποιος στην αλήθεια μόνος του. Πάντα, υπάρχει ένας Δάσκαλος, ένα Ον που τον καθοδηγεί. Στην περίπτωση του δικού μας Ήρωα ο Δάσκαλος είναι ο Μορφέας (Θεός του ύπνου στην Ελληνική Μυθολογία, ο οποίος στη συγκεκριμένη ταινία ξυπνά τον Ήρωα από το λήθαργο).

Συνήθως όλα ξεκινάνε με μια Απόφαση. Αυτή είναι και η πρώτη δοκιμασία του μαθητή. Κανείς δεν μπορεί να διδαχθεί, αν δεν το θελήσει ο ίδιος. Γι’ αυτό, η μαθητεία είναι μια ενεργητική δράση. Μάλιστα υπάρχουν αναφορές ότι ο υποψήφιος στα μεγάλα μυστήρια της Αιγύπτου έπρεπε να διαλέξει ανάμεσα σε δύο ποτήρια κρασί. Ένα από τα δύο περιείχε δηλητήριο. Μ’ αυτόν τον τρόπο δοκιμαζόταν όχι μόνο αν είχε ξεπεράσει το φόβο του θανάτου, έχοντας πίστη στην αθανασία της ψυχής, αλλά και αν είχε αναπτύξει τέτοιες δυνάμεις, ώστε να μπορεί να διαισθανθεί ποιο είναι το κρασί που δεν θα τον οδηγούσε στο θάνατο.  Διότι μόνο ένας ανόητος πεθαίνει, ενώ δεν χρειάζεται να το κάνει. (Ίσως,  αν κάποιος επέλεγε το λάθος ποτήρι, να μην τον άφηναν να το πιει).

Έτσι και στην ταινία, ο υποψήφιος στη Μύηση, δηλαδή στη γνώση, πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στο κόκκινο και στο μπλε χάπι. Συνεπώς, καλείται να επιλέξει ανάμεσα στο βόλεμα που προσφέρουν η άγνοια και η έλλειψη συνείδησης και στην «κατάρα» της γνώσης, στο «βάρος» της ελευθερίας και της υπευθυνότητας. Ο πρωταγωνιστής όμως επιλέγει το δεύτερο και η δράση ξεκινά. Ξαναγεννιέται στον πραγματικό κόσμο αυτήν τη φορά. Δεν είναι τυχαίο ότι τους μυημένους στα μεγάλα μυστήρια τους ονόμαζαν «δύο φορές γεννημένους», «διγενείς» ή «τρισμέγιστους». Και αυτό, επειδή γεννιόντουσαν μία φορά στην ύλη, όπως όλοι μας, και μία στο πνεύμα. 


Στη νέα αυτή κατάσταση που βρίσκεται, προσπαθεί πλέον με αργό ρυθμό να προσαρμοστεί και να μάθει να ζει στην πραγματικότητα. Σ’ αυτήν την προσπάθεια τον βοηθούν οι σύντροφοί του, οι οποίοι έχουν περάσει την ίδια εμπειρία πριν απ’ αυτόν.

Άλλο ενδιαφέρον σημείο είναι ότι καθώς γεννιέται, πονάνε τα μάτια του. Ο Μορφέας του λέει ότι αυτό συμβαίνει, επειδή τα χρησιμοποιεί για πρώτη φορά. Εδώ, ο συμβολισμός είναι ξεκάθαρος. Θυμίζουμε τον Πλάτωνα, ο οποίος στο «Μύθο της Σπηλιάς» αναφέρει ότι είναι σημαντικό αυτός που θα βγει από τη σπηλιά, να το κάνει αργά, προκειμένου να συνηθίσουν τα μάτια του, αλλιώς θα τυφλωθεί από το φως. Πρέπει δηλαδή ο μαθητής να κατακτά τη γνώση σιγά-σιγά, διαφορετικά θα τυφλωθεί και θα γίνει εγωιστής. Συνεπώς, θα χρησιμοποιήσει αυτά που γνωρίζει για κακό σκοπό.

Αφού όμως κάποιος γνωρίσει την αλήθεια, δηλαδή την ομορφιά και το φως του κόσμου έξω από τη σπηλιά, θα θελήσει να τη μοιραστεί με τους αλυσοδεμένους. Θα θελήσει να τους βοηθήσει να σπάσουν τις αλυσίδες τους. Το ίδιο κάνει κι ο Ήρωάς μας. Αφού ανακαλύψει το Μάτριξ (Μάγια= ψευδαίσθηση, σανσκριτική ονομασία για τον αισθητό κόσμο), προσπαθεί -επιστρέφοντας σ’ αυτό- να πείσει κι άλλους να αφυπνιστούν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί τρομοκράτης από τους άρχοντες της σπηλιάς, οι οποίοι στη συγκεκριμένη ταινία είναι μηχανές. (Άλλος ένας συμβολισμός για την απάνθρωπη τεχνοκρατική νοοτροπία της κοινωνίας που ζούμε). Οι μηχανές αυτές τρέφονται από τους ανθρώπους, από τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Ο Πλάτωνας λέει ότι οι άρχοντες της σπηλιάς, που είναι ελεύθερα όντα χωρίς αλυσίδες (άρα πιο εξελιγμένα), δημιουργούν μηχανισμούς μέσα στη σπηλιά, για να κρατούν τους ανθρώπους όσο γίνεται στην άγνοια, επειδή τους έχουν ανάγκη για να εξασκούν πάνω τους εξουσία. Διαφορετικά, δεν έχει νόημα η ύπαρξή τους. Έτσι λοιπόν, στην ταινία ξεκινά ένας ανταρτοπόλεμος μεταξύ των καλών και των κακών. Αυτός ο πόλεμος μεταξύ των «γιων του Ήλιου» και των «γιων της Σελήνης» είναι ένα αρχετυπικό μοτίβο, το οποίο συναντάμε σε μύθους και πανάρχαιους πολιτισμούς.



Ένα άλλο σημαντικό θέμα που αγγίζει η ταινία, είναι η προδοσία. Ο προδότης κατέχει κάτι από τη γνώση, δεν έχει όμως την  ανδρεία να «σηκώσει» αυτήν τη γνώση. Προτιμά να τη θυσιάσει στον βωμό του πλούτου και της εφήμερης δόξας. Στην ταινία, προδίδει το Δάσκαλό του, τους συντρόφους του και το σκοπό τους, για να γίνει Σταρ του Χόλυγουντ (φοβερός ο σαρκασμός του σκηνοθέτη).

Ο Μαθητής πρέπει να περάσει πολλές δοκιμασίες πριν αναμετρηθεί τελικά με το μεγαλύτερο εχθρό του, ο οποίος είναι ο ίδιος του ο εαυτός, οι αμφιβολίες, η έλλειψη πίστης, ο εγωισμός. Πρέπει να γίνει σαν τον Αϊ-Γιώργη, ο οποίος σκοτώνει το Δράκο, δηλαδή την ίδια του τη σκιά. (Ας θυμηθούμε τον Τελευταίο Πειρασμό του Καζαντζάκη, έργο που αναφέρεται ακριβώς σ’ αυτήν την τελική δοκιμασία.)

Αυτός είναι και  ο λόγος για τον οποίο αυτό που προσπαθεί να μάθει ο ΄Ηρωας-Μαθητής σε όλη του την εκπαίδευση, είναι η ανάπτυξη της Αρετής της Πίστης. Πρέπει να πιστέψει στις δυνάμεις του, να πιστέψει στο σκοπό του και στην Αθανασία της ψυχής του. Μόνο τότε γίνεται άτρωτος στον πόλεμο με τους άρχοντες του Μάτριξ. Διότι, όπως του λέει ο Μορφέας, «Αν πεθάνει το πνεύμα σου, πεθαίνει και το σώμα». Αλλά, και ο Χριστός  έλεγε ότι μπορούμε να κάνουμε τα βουνά να κινηθούν, αν το πιστέψουμε πραγματικά. Η δύναμη αυτής της πίστης θα αποδείξει ότι είναι ο εκλεκτός. Εδώ πάλι, βρίσκουμε αναφορά στην Ινδική παράδοση για τους Αβατάρα, τους εκλεκτούς, οι οποίοι έρχονται, για να βοηθήσουν τον κόσμο, όταν αυτός απομακρύνεται από την αλήθεια.

Είναι πραγματικά πολλά τα σημεία στα οποία θα μπορούσε κανείς να σταθεί και ν’ αναλύσει. Σκοπός όμως αυτού του άρθρου είναι μια μικρή παρουσίαση της ταινίας, προκειμένου να κινήσει το ενδιαφέρον του σκεπτόμενου θεατή. Όλα τα υπόλοιπα τ’ αφήνουμε στον ίδιο να τα αναγνωρίσει ή να τα θυμηθεί ...

Ούτως ή άλλως, η μεγάλη ερώτηση που πάντα θα  περιμένει  απάντηση είναι: 
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΤΡΙΞ;


Συνέχεια. . . »

Saturday 21 June 2014

Το Matrix είναι μια πραγματικότητα


Ήδη με την πρώτη ταινία της σειράς ταινιών "Matrix" το μήνυμα είχε δοθεί … Ο κόσμος μας αποτελεί μια ψευδαίσθηση, μια "εικονική πραγματικότητα". Αξίες που έχουν υιοθετηθεί στη ζωή μας, όπως ειρήνη, ελευθερία, δικαιοσύνη, δεν είναι παρά έννοιες που αποκτούν όποιο πρακτικό νόημα επιζητούν κάποιοι λίγοι ισχυροί, οι οποίοι ξέρουν πολύ καλά να κατευθύνουν την κοινή γνώμη παρουσιάζοντάς μας ένα "ιδανικό κόσμο". 



Ας ξεκινήσουμε όμως τη διασκευή της άποψής σας για τον κόσμο που ζούμε, από τη φυσική του δομή και σύσταση.

Η επικρατούσα εικόνα για τη δομή της ύλης, ακολουθεί το μοντέλο Rutherford, με τα μόρια, τα άτομα και τα ηλεκτρόνια που περιστρέφονται γύρω τους … Κι όλα αυτά συμπληρωμένα από ένα "κενό" διάστημα που καταλαμβάνει το 99,999% του χώρου. Το μοντέλο παρουσιάζει πολλές ασυνέπειες και γι' αυτό έχει ήδη απορριφθεί από κάποιους επιστήμονες, που έχουν αντικαταστήσει τα ηλεκτρόνια με "κυματόνια" ("wavicles"), τα οποία άλλοτε συμπεριφέρονται σαν μόρια κι άλλοτε σαν κύματα, όπως και το φως που άλλοτε το προσεγγίζουμε μέσα από τη σωματιδιακή του κι άλλοτε με τη κυματική του μορφή, ακολουθώντας ένα υλο-ενεργειακό πρότυπο. (Περισσότερα στοιχεία στο έργο του Dr. Milo Wolff, "Exploring the Physics of the Unknown Universe").

Πλέον, για πολλούς ειδικούς, η κατεστημένη επιστήμη των τελευταίων 100 χρόνων, έχει κάνει πολλά λάθη στην προσπάθειά της να περιγράψει την ύλη. Λάθη που έχουν παρουσιαστεί και πειραματικά. Όλα αυτά βέβαια η κοινή γνώμη τα αγνοεί, γι' αυτό και το μοντέλο που διδάσκεται στα σχολεία για την υλική δομή του κόσμου μας, εξακολουθεί να είναι αυτό των αρχών του 20ου αιώνα.

Τα τελευταία χρόνια όμως, έχουν παρουσιαστεί νέα μοντέλα που περιγράφουν καλύτερα τον κόσμο μας. Μοντέλα που μας παραπέμπουν σε βαθιές εσωτερικές γνώσεις και διδασκαλίες απ' το παρελθόν, που παρουσιάζουν έναν "Θεό που Γεωμετρεί". 

Αν πάρουμε για παράδειγμα το μασονικό σύμβολο το γράμμα "G" που εμφανίζεται εκεί, δεν αναφέρεται μόνο στη λέξη "God" (Θεός), αλλά και στη γεωμετρία ("Geometry") με την οποία έχει δομηθεί το Σύμπαν. Αυτή η Γεωμετρία αποτελούσε πάντα μια Ιερή επιστήμη που αποκαλύπτονταν μόνο στους μυημένους στα Μυστήρια σε διάφορους πολιτισμούς.

Ο Πλάτωνας είχε ήδη μιλήσει για τα βασικά στερεά που δομούν το Σύμπαν, γνωστά ως "πλατωνικά στερεά". Ένα απ' αυτά, το πυραμιδικό τετράεδρο, αν το δούμε μέσα σε μια σφαίρα καθορίζει - σύμφωνα με τον Richard Hoagland - τις πιο ισχυρές ενεργειακά περιοχές μιας σφαίρας. Συμπέρασμα που ο ίδιος επιβεβαιώνει με παραδείγματα από τον Άρη και τον Ποσειδώνα, στο έργο του "Monuments of Mars".

Παράλληλα, η μελέτη της δομής του ήλιου, απέδειξε ότι έχει ένα οκτάπολο μαγνητικό πεδίο, το οποίο ανταποκρίνεται σε ένα οκτάεδρο (το οποίο προκύπτει αν ενωθούν δύο "αιγυπτιακού τύπου" πυραμίδες στις βάσεις τους).

Έτσι η Ιερή Γεωμετρία φτάνει να δίνει λύσεις σε προβλήματα της σύγχρονης Φυσικής, όπως φαίνεται και στο έργο "Convergence" ("Σύγκλιση") του Rod Johnson. Στο ίδιο έργο παρουσιάζονται εξηγήσεις για το πώς συνδέεται η αρχαία γνώση με τον υπολογισμό φυσικών σταθερών (όπως η σταθερά του Planck) που η σύγχρονη επιστήμη έχει ορίσει και χρησιμοποιήσει μόλις στον 20ο αιώνα.



Η ίδια τεχνική χρήσης γεωμετρικών δομών και γραμμών εφαρμόζεται και στα υγρά για τον προσδιορισμό των σημείων υψηλής πίεσης. Η προέκταση της ίδιας μεθόδου όσον αφορά το Σύμπαν, μας παραπέμπει στον εντοπισμό των ίδιων "γραμμών δύναμης" μέσα στο "ρευστό" που αρχαίες διδασκαλίες ονομάζουν "αιθέρα". Γραμμές που κι αυτές ορίζονται με βάση γεωμετρικές δομές που υπακούουν σ' αυτή την Ιερή Γεωμετρία του Σύμπαντος.



ΤΟ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΜΑΝΤΑΛΑ

Πηγαίνοντας το θέμα ακόμα πιο πέρα, ακόμα και η τοποθέτηση των γαλαξιών μέσα στο σύμπαν ακολουθεί γεωμετρικούς σχηματισμούς που θυμίζουν έντονα τα ινδικά μαντάλα (γεωμετρικές μορφές που αποτελούν "συνόψεις" της δομής του μακρόκοσμου αλλά και του μικρόκοσμου). Σε μία εργασία που δημοσίευσαν το 1998 οι καθηγητές E. Battaner και E. Florido, στην οποία χαρτογράφησαν τη διασπορά των γαλαξιακών σμηνών, διαπίστωσαν με έκπληξη ότι, οι γαλαξίες της λεγόμενης "τοπικής ομάδας γαλαξιών" (στην οποία ανήκει κι ο δικός μας γαλαξίας) σχηματίζουν ξεκάθαρα οκτάεδρα ή αν ιδωθούν συνολικά, η όλη κατανομή τους στο χώρο θυμίζει μια τρισδιάστατη σκακιέρα. Προχωρώντας - σε θεωρητικό επίπεδο - οι δύο ερευνητές διαπίστωσαν ότι, η ύλη των γαλαξιών συσσωρεύεται στις ακμές των οκτάεδρων, ενώ πέρα απ' αυτές παρουσιάζονται μεγάλα κενά … Ένα απόλυτα γεωμετρικό σύμπαν δηλαδή. Η κατανομή αυτή φαίνεται παρακάτω. Ακόμα πιο πέρα … ολόκληρο το Σύμπαν φαίνεται να σχηματίζει έναν απέραντο πίνακα - σκακιέρα (Matrix) !

Μια άλλη απεικόνιση του Σύμπαντος προκύπτει αν μπορούσαμε να το δούμε σε κάτοψη. Θα έμοιαζε τότε με μια τηγανίτα, μια σφαίρα με σχηματισμούς όμοιους με διαμάντια μέσα της, όμοια με το άνθος ενός λωτού. Το επιπλέον εκπληκτικό στοιχείο, είναι η ομοιότητα αυτής της δομής με κάποια διάσημα αγρογλυφικά (crop circles)


Η ΦΡΑΚΤΑΛΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Αλλά η γεωμετρικές φόρμες που συνθέτουν το σύμπαν μας, δεν σταματούν εδώ. Στο έργο του "The Fractal Octahedron Network of the Large Scale Structure" o Dr. Battaner υποστηρίζει ότι, η δομή ενός οκταεδρικού πίνακα αποτελεί ουσιαστικά τη σύνθεση μικρότερων οκταέδρων, ακολουθώντας σχηματισμούς που μόνο η σύγχρονη γεωμετρία φράκταλ μπορεί να περιγράψει. Η γεωμετρία αυτή αναφέρεται σε σχήματα που παρουσιάζουν το φαινόμενο της αυτό-ομοιότητας, δηλ. που μέσα στη δομή τους επαναλαμβάνονται σε "άπειρο" βάθος ο εαυτός τους ή μέρη τους.


Έτσι η σύγχρονη επιστήμη φτάνει στη διαπίστωση της αλήθειας ενός αρχαίου ερμητικού, αιγυπτιακού νόμου του Σύμπαντος που λέει ότι "Όπως είναι πάνω είναι και κάτω", αναφερόμενος στις αναλογίες Μακρόκοσμου και Μικρόκοσμου, καθώς ο Δημιουργός βρίσκεται μέσα σε κάθε συμπαντική μορφή.

Το εκπληκτικό στην όλη ιστορία με τα αγρογλυφικά είναι η ανακάλυψη του αγρογλυφικού της εικόνας 8, που παρουσιάζει ακριβώς αυτή την οκταεδρική φρακταλική δομή. Το αγρογλυφικό αυτό εντοπίστηκε στην περιοχή West Kennett Long Barrow στις 4/8/1999.

Όλες οι τελευταίες αυτές ανακαλύψεις τείνουν να μας παρουσιάσουν το σύμπαν, όχι σαν το αποτέλεσμα μιας "τυχαίας" έκρηξης, αλλά δομής που υπακούει σε συγκεκριμένους νόμους και συμμετρίες, δημιουργημένα από μια ανώτερη Διάνοια, έναν "αρχιτέκτονα" όπως αυτός παρουσιάζεται και στο δεύτερο μέρος του Matrix.

                                                   











Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι, το "τυχαίο" δεν υπάρχει και ότι με τη λέξη αυτή θα χαρακτηρίζαμε απλά μια κατάσταση της οποίας αγνοούμε τους νόμους που την διέπουν



Συγγραφέας: David Wilcock
Πηγή: www.esoterica.gr
Συνέχεια. . . »

Friday 20 June 2014

Βιβλίο: Τα άστρα και οι μύθοι τους - Μάνος Δανέζης / Στράτος Θεοδοσίου





Εξερευνήστε και ανακαλύψτε τα μυστήρια και τις κρυφές ομορφιές του Σύμπαντος που μας αγκαλιάζει. Μυηθείτε στους μυθικούς κόσμους της Αστρονομίας, της μητέρας όλων των σημερινών επιστημών. Ανακαλύψτε τον υπέροχο κόσμο των πλανητών και των νεφελωμάτων, των κομητών και των μετεώρων. Οπλιστείτε με επιμονή και με οδηγό το χάρτη του ουρανού -που περιέχεται στο βιβλίο- ακολουθήστε προσεκτικά τα μονοπάτια του, που χαράζονται μέσα από τις σελίδες αυτές. Ο έναστρος ουρανός σας περιμένει και μαζί του ολόκληρη η μαγεία της ελληνικής μυθολογίας, που θα σας λέει σε κάθε βήμα του ταξιδιού σας ιστορίες παραμυθιού και ονείρου. Γίνετε φίλοι με τον Ωρίωνα και τον Ηρακλή και αφήστε τον Περσέα και την Ανδρομέδα να σας ξετυλίξουν τα απόκρυφα νήματα της ιστορίας τους. Προσανατολιστείτε με τον Πολικό και ταξιδέψτε με τη θρυλική Αργώ. Τραγουδήστε με τον Ορφέα και τη λύρα του την αγάπη της Ευρυδίκης και βρείτε τη θέση του ζωδίου σας στον ουρανό. Το ατέλειωτο μαγικό μας ταξίδι αρχίζει...


Συνέχεια. . . »

Thursday 19 June 2014

Οι 10 εφευρέσεις του Νίκολα Τέσλα που άλλαξαν τον κόσμο

Αν κάποιος αντικειμενικός παρατηρητης στεκόταν σε ένα χωροχρονικό σημείο, όπου θα είχε την δυνατότητα να δει την ροή της ιστορίας προς τα πίσω, έχοντας γνώση των όσων σήμερα είναι γνωστών, θα βρισκόταν αντιμέτωπος με πολλά παράδοξα και αντιφάσεις.

Θα έβρισκε άπειρα κοινά, ανάμεσα σε κοινωνίες χρόνων η αιώνων πίσω, με τις σημερινές. Θα έβρισκε τις ίδιες η αντίστοιχες αδικίες στους ανθρώπους.

Θα έβρισκε τους έχοντες και κατέχοντες να διακινούν την ροή της ιστορίας, εις όφελος τους και εις βάρος των κοινωνιών.

Θα έβρισκε πόνο και βια στους ανθρώπους. Στρατηλάτες και φονιάδες οι οποίοι δοξάστηκαν και σήμερα θεωρούνται ήρωες.

Θα έβρισκε ονόματα οικογενειών που υπάρχουν μέχρι σήμερα και διακινούν το χρήμα, την αγορά, συνεπώς και την τύχη της ανθρωπότητας.

Θα έβρισκε άπληστους κλέφτες και απατεώνες, να θεωρούνται σήμερα εφευρέτες η καινοτόμοι η πιονέροι των νέων ιδεών και των νοοτροπιών η τεχνολογιών που άλλαξαν την καθημερινότητα και την ίδια την ζωή των ανθρώπων.


Όλα αυτά όμως, δεν είναι κάποια γεγονότα που θα μπορούσαν να ειπωθούν από μια τεχνολογική σελίδα. Άλλωστε κάποια πράγματα, πρέπει να φιλτράρονται στο μυαλό των ανθρώπων. Θα πρέπει οι ίδιοι οι άνθρωποι να ψάξουν να βρουν και ξεχωρίσουν την αλήθεια, σε όλα όσα τους διδάσκουν στα σχολεία, σε όλα όσα γράφουν οι εγκυκλοπαίδειες και τέλος πάντων στην ιστορία της ανθρωπότητας που υπάρχει στα βιβλία και κατά κύριο λόγο την έχουν γράψει κατά βούληση οι νικητές και οι κατέχοντες.

Αν κάναμε ένα τεράστιο χρονολογικό άλμα και ερχόμασταν εδώ, στο τώρα, θα βλέπαμε την διαστρεβλωμένη αυτή άποψη που έχουν οι άνθρωποι να επικρατεί και να καταστρέφει αξίες, ιδέες και κάθε τι που θα ονομάζαμε υγιή ανάπτυξη και ελεύθερη εξέλιξη.

Θα βλέπαμε πως οι άνθρωποι θεωρούν σωστό η εξέλιξη σε όλους τους τομείς, ακόμα και της υγείας, της παιδείας, να έχει πατέντες και πωλείται στην “ελεύθερη” αγορά. ώστε να μπορούν να τα αποκτήσουν αυτοί που μπορούν και να τ’ αγοράσουν.

Θα βλέπαμε να θεωρούν ανθρώπους που καπηλεύτηκαν ιδέες, άξιες και τεχνολογίες, σαν σπουδαίους, σαν ξεχωριστούς η (και χωρίς ίχνος υπερβολής) ως σύγχρονους μεσσίες.

Αν ο παρατηρητης που αναφέραμε στην αρχή είχε την δυνατότητα μαζί με το παρελθόν να βλέπει το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας, θα παρατηρούσε τα ίδια λάθη, τα ίδια ψέματα, την ίδια ανηθικότητα.

Θα έβλεπε πως η ανθρώπινη εξέλιξη είναι αντιστρόφως ανάλογη και πως ο σύγχρονος άνθρωπος είναι πιο φτωχός πνευματικά, πιο παραπλανημένος και με τον άνθρωπο του μέλλοντος να είναι ένα πειθήνιο εξαρτημένο άβουλο ον, στις απαιτήσεις των αισθήσεων και των ψευδών τεχνητών αναγκών του.

Με αόρατα νήματα να κινούν την ζωή των ανθρώπων, όπως πάντα από τους κατέχοντες που δημιουργούν τους δικούς τους κανόνες και την δική τους ιστορία, όπως τους βολεύει.

Δεν υπάρχει λόγος άλλης επέκτασης. Αυτό το άρθρο είναι για όσους πιστεύουν πως ο κόσμος μας θα ήταν πιο φτωχός, χωρίς τους κροίσους επιχειρηματίες και τις πολυεθνικές τους εταιρείες.

Και για να είμαστε και στα δια ημάς, ώστε να γίνει πιο σαφές, σε κάποιους που ίσως νομιζουν πως αυτή την στιγμή δεν θα είχαμε τεχνολογία, δεν θα είχαμε διαδίκτυο και διαμοιρασμό γνώσης, δεν θα είχαμε υπολογιστές, αν δεν υπήρχαν καπιταλιστές, όπως ο Gates, ο Jobs και μια ακόμα λίστα από το σινάφι τους.

Σήμερα θα δούμε το δεύτερο μέρος του άρθρου για τον Tesla (δείτε το πρώτο μέρος, αν δεν το έχετε διαβάσει). Ενός εμιγκρέ, ενός μετανάστη, ενός ξένου που οραματιζόταν έναν κόσμο καλύτερο, μέσα σε μια κοινωνία που ελάχιστα διαφέρει από την σημερινή, όσο αφορά τους κανόνες της.

Θα δούμε όλες αυτές τις τεχνολογίες οι οποίες σήμερα και μετέπειτα χρόνια θα είναι στο φόρτε τους που τις οραματίστηκε και τις ξεκίνησε ένας άνθρωπος κάπου έναν αιώνα πριν.

Και ξέρετε κάτι; Είναι αυτός που οραματίστηκε και άρχισε να κάνει πράξη αυτό που κάνετε αυτή την στιγμή.Ναι, ακριβώς. Το διαδίκτυο και την ανταλλαγή ανάμεσα στους ανθρώπους, ασχέτως σε ποιο σημείο της γης βρίσκεται ο καθένας.

Είναι τελικά γεγονός.
O Νίκολα Τέσλα έχει αρχίσει, πραγματικά, να προσελκύει την προσοχή και να ενθαρρύνει μια σοβαρή συζήτηση, 70 σχεδόν χρόνια μετά το θάνατό του.

Ήταν αληθινός;
Μήπως ένας εκκεντρικός; Ή μήπως μέρος ενός πρώιμου πειράματος στην εταιρικό έλεγχο διακυβέρνησης;

Γνωρίζουμε ότι αναμφίβολα διώκονταν από τους μεσίτες παραγωγής ενέργειας της εποχής του – όπως για παράδειγμα ήταν ο Τόμας Έντισον, τον οποίον τα παιδιά διδάσκονται στο σχολείο να σέβονται ως μια ιδιοφυΐα.

Δεχόταν επίσης, αναμφισβήτητα, επίθεση από τον JP Morgan και από άλλους “καπετάνιους της βιομηχανίας.”

Μετά το θάνατο του Tesla στις 7 Ιανουαρίου 1943, η κυβέρνηση των ΗΠΑ μετέφερε το εργαστήριό του και έκανε κατάσχεση όλων των επιστημονικών ερευνών του που βρέθηκαν στο διαμέρισμά του.

Και μέχρι σήμερα που μιλάμε, τίποτα από όλη αυτήν την έρευνα δεν έχει δημοσιοποιηθεί επίσημα.
Εκτός από την καταδίωξη του από την εταιρική διακυβέρνηση συμφερόντων (η οποία είναι ουσιαστικά η πιστοποίηση της αυθεντικότητας), υπάρχει –τουλάχιστον- μία αναμφισβήτητη απόδειξη της ακεραιότητας του Νίκολα Τέσλα – έσχισε ένα συμβόλαιο με την Westinghouse που άξιζε δισεκατομμύρια, προκειμένου να σώσει την εταιρεία από την καταβολή των τεραστίων πληρωμών για τα δικαιώματά του.

Αλλά, ας ρίξουμε μια ματιά στο τι ο Νίκολα Τέσλα – ένας άνθρωπος που έσπασε και πέθανε μόνος του – έχει πράγματι δώσει στον κόσμο.

Για καλύτερα ή χειρότερα, με πιστωτική ή χωρίς, άλλαξε το πρόσωπο του πλανήτη με τρόπους που ίσως κανένας άνθρωπος δεν έχει καταφέρει ποτέ μέχρι τώρα.

1. Εναλλασσόμενο ρεύμα

Από αυτό ξεκίνησαν όλα, και τελικά προκλήθηκε μια τέτοια Παγκόσμια Αναταραχή στο Expo στο Σικάγο το 1893. Ένας «πόλεμος» ξεκίνησε από τότε και συνεχίζεται με αμείωτο ενδιαφέρον μέχρι και σήμερα!

Ένας «πόλεμος» που ξεκίνησε μεταξύ του οράματος του Edison και του οράματος του Tesla για το πώς η ηλεκτρική ενέργεια θα παράγεται και θα διανέμεται. Η διάσταση των απόψεών τους, μπορεί να συνοψιστεί στο εξής ένα: στο κόστος και στην ασφάλεια.

Το DC (General Current) ρεύμα πάνω στο οποίο ‘δούλευε’ ο Edison (που υποστηριζόταν από την General Electric) ήταν δαπανηρό για μεγάλες αποστάσεις, και επικίνδυνο ως προς τους σπινθήρες που παράγονταν από τον απαιτούμενο μετατροπέα (από το συλλέκτη).

Έτσι ο Edison και οι υποστηρικτές του, χρησιμοποίησαν τους γενικούς “κινδύνους” του ηλεκτρικού ρεύματος για να ενσταλάξουν το φόβο στην εναλλακτική του Tesla, δηλαδή στο Εναλλασσόμενο Ρεύμα.

Ο Edison δεν δίστασε να προκαλέσει ηλεκτροπληξία μερικές φορές σε ζώα σε κάποιες από τις επιδείξεις του, προκειμένου να… επισημάνει τον κίνδυνο. Απώτερος στόχος του βέβαια, να ενσταλάξει το φόβο. Ακολούθως, ο Edison έδωσε στον κόσμο την ηλεκτρική καρέκλα, ενώ ταυτόχρονα διέσυρε την προσπάθεια του Tesla για να προσφέρει ασφάλεια σε χαμηλότερο κόστος.
Ο Tesla απάντησε, αποδεικνύοντας ότι το AC (Alternating Current = Εναλλασσόμενο Ρεύμα) ήταν απολύτως ασφαλή, με το να παρουσιάσει την περίφημη επίδειξη κατά την οποία έστειλε ρεύμα μέσα από το ίδιο του το σώμα για την παραγωγή φωτός. Αυτή η διαμάχη Edison-Tesla (GE-Westinghouse) το 1893, μεσουράνησε για πάνω από μια δεκαετία σκιερών επιχειρηματικών συμφωνιών, αλλεπάλληλης κλοπής ιδεών, και καταστολής διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που ο Edison και τα πλούσια συμφέροντά του ασκούσαν πάνω στις εφευρέσεις του Tesla. Ωστόσο, αυτό δεν αλλάζει το αυταπόδεικτο: το σύστημα του Tesla είναι αυτό που παρέχει την παραγωγή και διανομή ηλεκτρικής ενέργειας στη σύγχρονη εποχή μας!

2. Φως

Φυσικά και δεν εφηύρε το ίδιο το φως, αλλά ο ίδιος εφηύρε το πώς το φως μπορεί να αξιοποιηθεί και να διανεμηθεί. Ο Tesla ανέπτυξε και χρησιμοποίησε λαμπτήρες φθορισμού στο εργαστήριό του, περίπου 40 χρόνια πριν η βιομηχανία τους “εφεύρει”.

Στην World’s Fair (Παγκόσμια Έκθεση), ο Tesla πήρε γυάλινους σωλήνες και λυγίζοντάς τους, τους έδωσε τα ονόματα διάσημων επιστημόνων» -στην πραγματικότητα δημιούργησε τις πρώτες πινακίδες με νέον.Ωστόσο, είναι το Tesla Coil (το πηνίο Τέσλα) που θα μπορούσε να είναι το πιο εντυπωσιακό, και αμφιλεγόμενο. Το πηνίο Τέσλα είναι σίγουρα κάτι που η μεγάλη βιομηχανία θα ήθελε να καταστείλει: η ιδέα ότι η ίδια η Γη είναι ένας μαγνήτης που μπορεί να παράγει ηλεκτρική ενέργεια (ηλεκτρομαγνητισμός) χρησιμοποιώντας συχνότητες ως πομπό. Το μόνο που χρειάζεται για το άλλο άκρο είναι ο δέκτης – λίγο πολύ σαν το ραδιόφωνο.


3. Ακτίνες Χ

Η Ηλεκτρομαγνητική και Ιονίζουσα ακτινοβολία είχε σε μεγάλο βαθμό ερευνηθεί στα τέλη του 1800, αλλά ο Tesla ερεύνησε ολόκληρο το φάσμα.

Τα πάντα, από έναν προάγγελο της φωτογραφίας Kirlian, η οποία έχει τη δυνατότητα να καταγράψει τη δύναμη της ζωής, μέχρι και το καθετί που χρησιμοποιείται σήμερα για τις ιατρικές διαγνώσεις, όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά μετασχηματιστικές εφευρέσεις του Τέσλα, ο οποίος διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο.

Οι Ακτίνες Χ, όπως και τόσες άλλες από τις αναρίθμητες συνεισφορές του Tesla, προήλθαν από την πεποίθησή του ότι όλα όσα πρέπει να κατανοήσουμε στο σύμπαν είναι σχεδόν γύρω μας ανά πάσα στιγμή, αλλά πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας για την ανάπτυξη συσκευών που έχουν εφαρμογή στην καθημερινότητά μας και που θα αυξήσουν την έμφυτη αντίληψη μας περί ύπαρξης.

4. Το Ραδιόφωνο


Στον Guglielmo Marconi αρχικά πιστώνεται, και οι περισσότεροι θεωρούν αυτόν ως τον εφευρέτη του ραδιοφώνου, μέχρι και σήμερα. Ωστόσο, το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας Marconi το 1943, όταν αποδείχθηκε ότι ο Tesla εφηύρε το ραδιόφωνο, χρόνια πριν τον Marconi.

Τα ραδιοκύματα είναι ακριβώς μια άλλη συχνότητα που χρειάζεται έναν πομπό και έναν δέκτη, κάτι που επίσης παρουσίασε ο Tesla το 1893 κατά τη διάρκεια μιας παρουσίασης ενώπιον της Εθνικής Electric Light Ένωσης.Το 1897 ο Tesla έκανε αίτηση για δύο πατέντες την πατέντα USA 645576 και την πατέντα USA 649621. Το 1904 όμως, το Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας των ΗΠΑ άλλαξε την απόφασή του, και έδωσε στον Marconi το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την εφεύρεση του ραδιοφώνου, πιθανώς επηρεασμένο από χρηματοδότες του Marconi, οι οποίοι ήταν παράλληλα και υποστηρικτές του Thomas Edison και του Andrew Carnegie.
Αυτό έδωσε επίσης στην κυβέρνηση των ΗΠΑ (μεταξύ άλλων) το δικαίωμα να μην πληρώσουν τα χρήματα για τα δικαιώματα που διεκδικούνταν από τον Tesla.

5. Remote Control (Τηλεχειριστήριο)


Αυτή η εφεύρεση ήταν μια φυσική outcropping (συνέχεια) του ραδιοφώνου. Η Ευρεσιτεχνία No.613809 ήταν το πρώτο μοντέλο τηλεκατευθυνόμενης λέμβου, που καταδεικνύεται το 1898. Αξιοποιώντας αρκετές μεγάλες μπαταρίες, Ραδιοσήματα διακόπτες, που ενεργοποιούν στη συνέχεια την προπέλα του σκάφους, το πηδάλιο, και την κλίμακα προς τα κάτω στα φώτα πορείας. Αν και αυτή ακριβώς η τεχνολογία δεν χρησιμοποιείται ευρέως για κάποιο χρονικό διάστημα, μπορούμε τώρα να δούμε τη δύναμη που είχε ιδιοποιηθεί από το στρατό στην επιδίωξη του τηλεχειριζόμενου πολέμου. Ραδιοελεγχόμενα άρματα μάχης εισήχθησαν από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και οι εξελίξεις σε αυτόν το χώρο έχουν ξεφύγει κατά πολύ από την κατεύθυνση της ανθρώπινης ελευθερίας.


6. Electric Motor


Η εφεύρεση του ηλεκτροκινητήρα Tesla τελικά διαδόθηκε από ένα αυτοκίνητο, κραδαίνοντας το όνομά του. Αν και οι τεχνικές προδιαγραφές είναι πέρα από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος άρθρου, αρκεί να πούμε ότι η εφεύρεση ενός κινητήρα Tesla με περιστρεφόμενα μαγνητικά πεδία, θα μπορούσαν να απελευθερώσουν την ανθρωπότητα πολύ νωρίτερα από τον ασφυκτικό κλοιό του Big Oil. Ωστόσο, η εφεύρεση του το 1930 υπέκυψε στην οικονομική κρίση και τον πόλεμο που ακολούθησε.

Παρ ‘όλα αυτά, ο Τέσλα μ’ αυτήν του την εφεύρεση, έχει αλλάξει ριζικά το τοπίο του τι θεωρούμε πλέον δεδομένο: βιομηχανικοί ανεμιστήρες, applicances (εφαρμογές/συσκευές) οικιακής χρήσης, αντλίες νερού, εργαλειομηχανές, ηλεκτρικά εργαλεία, δίσκοι, ηλεκτρικά ρολόγια χειρός και συμπιεστές.

7. Ρομποτική


Το υπερβολικά εμπλουτισμένο επιστημονικό μυαλό του Tesla τον οδήγησε στην ιδέα ότι όλα τα έμβια όντα, απλώς καθοδηγούνται από εξωτερικά ερεθίσματα.
Δήλωσε:
Έχω, πέραν πάσης αμφιβολίας, επιδείξει με κάθε σκέψη και πράξη μου, την καθημερινή, απόλυτη ικανοποίησή μου για το ότι είμαι ένα αυτόματο ον προικισμένο με τη δύναμη της κίνησης, που απλώς αντιδρά σε εξωτερικά ερεθίσματα.

Έτσι, η έννοια της ρομποτικής γεννήθηκε.
Ωστόσο ένα στοιχείο του ανθρώπινου, παρέμεινε παρών, καθώς ο Tesla ισχυρίστηκε πως αυτά τα ανθρώπινα αντίγραφα θα πρέπει να έχουν περιορισμούς – περιορισμούς ως προς την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό.

Παρ ‘όλα αυτά, ο Tesla αγκάλιασε ατάραχος και απτόητος, όλα όσα η νοημοσύνη θα μπορούσε να παράγει. Τα οράματα του για ένα μέλλον γεμάτο με έξυπνα αυτοκίνητα, ρομποτικά ανθρώπινους συντρόφους, και τη χρήση των αισθητήρων, καθώς και αυτόνομων συστημάτων, περιγράφονται λεπτομερώς σε ένα entry (σε μία είσοδο) στη Σερβική Εφημερίδα των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, το 2006 (PDF).

8. Laser


Η εφεύρεση του Tesla, το λέιζερ, μπορεί να είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του καλού και του κακού που συνδέονται μαζί μέσα στο μυαλό του ανθρώπου. Τα Λέιζερ έχουν μετατρέψει τις χειρουργικές εφαρμογές με έναν αναμφισβήτητα επωφελή τρόπο, και έχουν δώσει αφορμή για ένα μεγάλο μέρος της τρέχουσας ψηφιακής τεχνολογίας μας. Ωστόσο, μ’ αυτό το άλμα στην καινοτομία έχουμε επίσης, περάσει στη γη της επιστημονικής φαντασίας.

Από το “Star Wars” του Ρέιγκαν αμυντικού συστήματος λέιζερ σε ένα πυρηνικό οπλοστάσιο Όργουελ σήμερα με “μη θανατηφόρα” όπλα, στα οποία περιλαμβάνονται τα όπλα λέιζερ και η κατευθυνόμενη ενέργεια με «ακτίνες θανάτου» -με μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης και στις δύο κατευθύνσεις.


9 και 10. Ασύρματες Επικοινωνίες και Απεριόριστα Ελεύθερη Ενέργεια

Αυτά τα δύο είναι άρρηκτα συνδεδεμένα, καθώς ήταν το τελευταίο οχυρό για την ελίτ εξουσίας – τι να την κάνουμε την ενέργεια, αν αυτή δεν μπορεί να μετρηθεί και να ελεγχθεί; Δωρεάν; Ποτέ.

Ο JP Morgan υποστήριξε τον Tesla με 150.000 δολάρια για να χτίσει έναν πύργο που θα χρησιμοποιεί τις φυσικές συχνότητες του σύμπαντος μας για τη μετάδοση δεδομένων, συμπεριλαμβανομένου ενός ευρέος φάσματος πληροφοριών που διαβιβάζονται μέσω των εικόνων, τα μηνύματα φωνής και κειμένου. Αυτό αντιπροσώπευε την πρώτη ασύρματη τεχνολογία στον κόσμο των επικοινωνιών, αλλά σήμαινε επίσης ότι εκτός από το κόστος του πύργου, το σύμπαν θα ήταν γεμάτο με δωρεάν ενέργεια που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να σχηματιστεί ένας παγκόσμιος ιστός που θα συνδέει όλους τους ανθρώπους σε όλους τους χώρους.Και το σημαντικότερο; θα επιτρέψει στους ανθρώπους να αξιοποιήσουν την ελεύθερη ενέργεια γύρω τους. Ουσιαστικά, το 0 και 1 για το σύμπαν, είναι ενσωματωμένα στο φάσμα της ύπαρξης για τον καθένα από εμάς ώστε να έχουμε πρόσβαση, όπως απαιτείται.

Ο Νίκολα Τέσλα είχε αφιερώσει τη ζωή του στην ενδυνάμωση του ατόμου, ώστε να λαμβάνει και να μεταδίδει αυτά τα δεδομένα σχεδόν δωρεάν.

Αλλά γνωρίζουμε την κατάληξη αυτής της ιστορίας. . . μέχρι τώρα;

Ο Tesla είχε ίσως και χιλιάδες άλλες ιδέες και εφευρέσεις που παραμένουν ανέκδοτες. Μια ματιά σε εκατοντάδες διπλώματα ευρεσιτεχνίας του, δίνουν μια γεύση από το πεδίο εφαρμογής που σκόπευε να προσφέρει.

Αν αισθανόμαστε ότι η πρόσθετη τεχνική και επιστημονική έρευνα του Nikola Tesla θα πρέπει να αποκαλυφθεί και να τεθεί προς δημόσιο έλεγχο και συζήτηση, αντί να κατασταλεί από τη μεγάλη βιομηχανία, ακόμη και από τα υποτιθέμενα θεσμικά μας όργανα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τότε να δηλώσουμε εμπράκτως, προς πάσα κατεύθυνση, ότι είμαστε έτοιμοι να μάθουμε τι το σύμπαν έχει πραγματικά να μας προσφέρει.

Η απελευθέρωση της τεχνικής και επιστημονικής έρευνας του Nikola Tesla – ειδικά της έρευνάς του στην ηλεκτρική ενέργεια από την αξιοποίηση της ιονόσφαιρας, σε μια εγκατάσταση που ονομάζεται Wardenclyffe – είναι ένα απαραίτητο βήμα προς την πραγματική ελευθερία της πληροφόρησης.Είναι τόσο λυπηρό το πώς όλα αυτά είναι λίγο πολύ “ιδιοκτησίες” από κάποιες εταιρείες σήμερα που έχουν το μονοπώλιο..

Λόγω του χρήματος και της εξουσίας, ζούμε σε έναν κόσμο των ατελείωτων περιορισμών στη βιομηχανική, πνευματική και κοινωνική ανάπτυξη μας.

Αυτό είναι μόνον ένα παράδειγμα του τι κάποιοι κρατούν στα χέρια τους, την ίδια στιγμή που εμείς χρυσοπληρώνουμε κάτι άλλο που είναι τόσο ανεπαρκές και… περιορισμένο σε δυνατότητες!


Πηγη: osarena.net



Συνέχεια. . . »

Κοινωνικά Δίκτυα

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...