Κατά τον 6ο π.Χ. αιώνα οι Κέλτες ήταν εγκατεστημένοι στην Κεντρική Ευρώπη στη περιοχή που εκτεινόταν ανατολικά ως τη Σκυθία, δυτικά ως τον ποταμό Μαίην και νότια ως τον Θουρίγγιο Δρυμό. Περιβαλλόμενοι από τους Σκύθες καθώς και τα Γερμανικά φύλα που είχαν εμφανιστεί στη Βόρεια Ευρώπη αναγκάστηκαν να στραφούν δυτικότερα και να εγκατασταθούν στις όχθες του Δούναβη και του Ρήνου. Από εκεί αρχίζουν οι τρεις μεγάλες μεταναστεύσεις των Κελτών, η πρώτη προς την Γαλλία, Ισπανία και Βρετανία, η δεύτερη προς την Ιταλία και η τρίτη προς τα Βαλκάνια και τη Μ. Ασία.
Η κατάκτηση της Γαλλίας έγινε τμηματικά από το 500 ως το 400 π.Χ. αιώνα. Γύρω στο 500 π.Χ. εγκαταστάθηκαν επίσης στο νότιο τμήμα της Βρετανίας. Στην Ισπανία εισέβαλαν στα τέλη του 6ου π.Χ. αιώνα και παρέμειναν εκεί ως τον 3ο π.Χ. αιώνα που εκδιώχτηκαν από τους Καρχηδόνιους.
Έτσι κατά το 500 π.Χ. ελέγχουν τις (σημερινές) περιοχές: Νότια Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Ουγγαρία. Κατά το 400 π.Χ. είχαν φτάσει στη Βόρεια Ευρώπη, στα Βρετανικά νησιά και διεκδικούσαν μέρος από την Ισπανία, τη Νότια Ιταλία και τα Βαλκάνια.
Ο στρατός τους κατέκτησε τη Βόρεια Ιταλία και λεηλάτησε τη Ρώμη το 390 π.Χ. Επίσης κατέκτησε τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία και λεηλάτησε το μαντείο των Δελφών το 280 π.Χ. Στη συνέχεια διείσδυσαν στη Μ. Ασία και εγκαθίστανται κοντά στη σημερινή Άγκυρα.
Η φάση της Ύστερης εποχής του Σιδήρου για τον Κέλτικο πολιτισμό ονομάζεται La Tene, από ένα χωριό της Ελβετίας, και συνέχισε στην Ηπειρωτική Ευρώπη ως τους Ρωμαϊκούς χρόνους. Η κουλτούρα αυτή ταυτίζεται με την άνθιση των Κελτών κυρίως της Γαλλίας.
Πηγή: nea-acropoli-athens.gr
