Υποστηρίζει ότι όλα τα θρησκευτικά συστήματα του κόσμου εκπροσωπούν ένα γνήσιο, παγκόσμιο συναίσθημα της φυλής όπως και κάθε άλλο ανθρώπινο σύστημα. Οι δεισιδαιμονίες που αναπτύχθηκαν συνοδεύοντας και διαστρεβλώνοντας το θρησκευτικό συναίσθημα δεν θα πρέπει να συγχέονται με αυτό το ίδιο. Διότι μια τέτοια σύγχυση αποτελεί ολέθριο σφάλμα τόσο για τους θρησκευόμενους όσο και για τους μη θρησκευόμενους ανθρώπους.
Απομακρύνοντας τέτοιου είδους διαστρεβλώσεις, η Επιστήμη μας οδηγεί πλησιέστερα στην υποκείμενη αλήθεια και επομένως γίνεται φίλη και αρωγός της αληθινής θρησκείας. Το υπόστρωμα της αλήθειας μοιάζει με εκτενή βραχώδη επιφάνεια επάνω στην οποία έχουν ανεγερθεί τα θεολογικά οικοδομήματα του κόσμου, και που αποτελεί το κοινό θεμέλιο όλων των θρησκειών. Τι είναι όμως αυτή η βραχώδης επιφάνεια; Είναι μια συνάθροιση που στη σύνθεσή της περιλαμβάνει περισσότερα από ένα στοιχείο. Πρώτα από όλα, και εξ ανάγκης, ενέχει την ιδέα ενός τμήματος της ανθρώπινης φύσης που είναι μη φυσικό (σωματικό). Δεύτερον, την ιδέα μιας μεταθανάτιας συνέχισης αυτού του μη σωματικού μέρους του ανθρώπου. Τρίτον, την ύπαρξη μιας Άπειρης Αρχής που υπόκειται όλων των φαινομένων και τέλος, μια καθορισμένη σχέση μεταξύ της Άπειρης Αρχής και του μη σωματικού μέρους του ανθρώπου.
Η προοδευτική εξέλιξη της κατώτερης διανοητικής αντίληψης σε ανώτερη αναγνωρίζεται σήμερα τόσο από την Επιστήμη όσο και από της θεολογία. Αυτή η εξέλιξη όμως συνοδεύεται από έναν περιορισμό, διότι στη θρησκεία, όπως και σε άλλους τομείς της διανόησης, το φως δεν μπορεί να διακριθεί παρά μόνο όταν έχουν απομακρυνθεί τα νέφη. Η αρχέγονη αλήθεια είναι το φως ενώ οι διάφορες θεολογίες είναι τα νέφη, και παραμένουν ως νέφη παρόλο που μπορεί να λαμπυρίζουν με όλες τις αποχρώσεις του πρίσματος. Λατρεία των φετίχ, των ζώων, των ηρώων, των προγόνων, λατρεία της Φύσης, των γραφών, πολυθεϊσμός -μονοθεϊσμός, θεϊσμός-αθεϊσμός, υλισμός (που περιλαμβάνει και το θετικισμό) και αγνωστικισμός, τυφλή πίστη στα είδωλα, τυφλή αφοσίωση στα θύματα της θυσίας – όλα αυτά συνιστούν το Άλφα και το Ωμέγα της θρησκευτικής αντίληψης του ανθρώπου και γίνονται το μέτρο της αντίστοιχης πνευματικής του τύφλωσης, καθώς όλα περνούν μέσα από το φακό της ανθρώπινης σκέψης.
Αυτός είναι ο λόγος που οι διάφορες θρησκείες συχνά φαίνονται ατελείς και τόσο άτοπες, ώστε ο άνθρωπος αδυνατεί να δεχθεί το αληθινό φως εφόσον ατενίζει τον εξωτερικό κόσμο μόνο με το μυαλό του. Είναι σαν να βλέπει το φως της ημέρας μέσα από το λασπωμένο τζάμι ενός παραθύρου, ή σαν να εξετάζει τα άστρα χρησιμοποιώντας ένα χαλασμένο τηλεσκόπιο. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Συμβαίνει επειδή οι φυσικές αισθήσεις μας είναι έτσι προσαρμοσμένες ώστε να συλλαμβάνουν καθαρά μόνο τα πράγματα του αισθητού κόσμου, ενώ η ίδια η θρησκεία είναι κάτι υπερβατικό. Η θρησκευτική αλήθεια δεν μπορεί να παρατηρηθεί με μέσον τις φυσικές αισθήσεις, αλλά μόνο με την ενόραση της ψυχής. Ένας άνθρωπος που δεν έχει ακόμη αναπτύξει αυτή τη δύναμη, δεν θα μπορέσει να γνωρίσει το γεγονός της Θρησκείας. Μπορεί μόνο να την αποδεχθεί σαν δογματική πίστη ή να την ενδύσει με συναισθηματισμό. Ο φανατισμός χαρακτηρίζει το πρώτο και ο συναισθηματικός ενθουσιασμός το δεύτερο. Ωστόσο, ο Σκεπτικισμός κρύβεται πίσω από αμφότερα και τα απειλεί εξίσου.
Όπως ο άνθρωπος έτσι και κάθε θρησκεία έχει περιόδους ανάπτυξης ή διάφορα στάδια στην πορεία της. Αρχικά παρατηρείται η διακήρυξη, η διάδοση, το μαρτύριο. Κατόπιν ακολουθεί η κατήχηση. Ύστερα η απόρριψη και η αυτοκριτική. Στη συνέχεια έρχεται η παρακμή, η ανυποχώρητη τυποποίηση της διδασκαλίας, ο φορμαλισμός και αργότερα η υποκρισία. Μετά ο συμβιβασμός και τέλος η φθορά και ο αφανισμός. Φυσικά, όπως οι ανθρώπινες φυλές έτσι και κάθε θρησκεία δεν διέρχεται ως σύνολο από όλα τα παραπάνω στάδια. Μια ματιά στην ιστορία των θρησκειών θα μας δείξει ότι υπήρχε σταδιακή εμφάνιση αιρέσεων και σχισμάτων σε κάθε μεγάλη θρησκεία του κόσμου. Καθένα εξ αυτών αντιπροσώπευε ένα διαφορετικό κομμάτι της αρχικής ορθόδοξης διδασκαλίας τους και μια ιδιαίτερη εξέλιξη στην πορεία τους προς τον τελικό στόχο.
Θα τονίσω εδώ ότι όπως ένας θεραπευτής εξετάζει προσεκτικά τα συμπτώματα που παρουσιάζει ένας ασθενής του, η ιστορία συνεχώς παρέχει τις καθαρότερες ενδείξεις ότι ο συλλογισμός μας είναι ορθός όταν δηλώνουμε – όπως τώρα – πως ο φυσικός εγκέφαλος του ανθρώπου δεν θα μπορέσει ποτέ να γνωρίσει τη Θρησκεία. Αυτό το αποδεικνύει η ιστορία καταγράφοντας το πικρόχολο αμοιβαίο μίσος μεταξύ των διαφόρων αιρέσεων και των σχισμάτων σε κάθε θρησκεία. Όλο αυτό το μίσος, τα πικρά απάνθρωπα αντίποινα της μιας αίρεσης εναντίον της άλλης, της μιας πίστης εναντίον μιας άλλης, καταδεικνύουν ότι οι άνθρωποι σφάλλουν ερμηνεύοντας τα ανούσια ως ουσιώδη και τις ψευδαισθήσεις ως πραγματικότητες.
Όλα τα παραπάνω μπορούμε να τα ελέγξουμε με μεγάλη ευκολία. Στρέψατε το βλέμμα σας μακριά από τον πόλεμο μεταξύ των θρησκειολόγων και παρατηρήστε προσεκτικά τους ανθρώπους εκείνους που έχουν αναπτύξει τις δυνάμεις της ψυχής τους. Τι βλέπετε; Αντί διαμάχης υπάρχει ειρήνη, ομοψυχία, αμοιβαία ανοχή, αδελφική συνύπαρξη και συμφωνία ως προς τις θεμελιώδεις θρησκευτικές διδασκαλίες όλων των πίστεων. Οποιαδήποτε και αν είναι η εξωτερική πίστη που ακολουθούν προσωπικά, οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται υπεράνω όλων των πίστεων ενώ η έμφυτη αγιότητα και η ευγένεια της φύσης τους παρέχει ζωντάνια και δύναμη στην Εκκλησία την οποία αντιπροσωπεύουν. Αυτοί είναι τα άνθη του δένδρου του ανθρώπου, είναι τα αδέλφια ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής. Διότι γνωρίζουν τι είναι εκείνο που λάμπει πίσω από τα σύννεφα και διακρίνουν τον ίδιο λίθο στα θεμέλια όλων των Εκκλησιών.
Ας δούμε, τώρα, το ζήτημα της συνέχισης της ύπαρξης μετά το φυσικό θάνατο του ανθρώπου, καθώς εδώ υπάρχει μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ των θρησκειών του κόσμου. Τόσο η Χριστιανική θρησκεία όσο και οι πνευματιστικές θεωρίες υποστηρίζουν τη δυαδικότητα σώμα-ψυχή. Ωστόσο, στη χριστιανική διδασκαλία, εδώ κι εκεί, μπορεί κανείς να διακρίνει σποραδικούς υπαινιγμούς που αναφέρονται σε μια τρίτη ανώτερη αρχή, δηλαδή το «πνεύμα», όπως διαφαίνεται π.χ. στην Καινή Διαθήκη στα λόγια του Απ. Παύλου:
«Ο Θεός της ειρήνης να σας κάνει καθ’ ολοκληρία άγιους και ολόκληρο το πνεύμα σας και η ψυχή και το σώμα σας να διατηρηθούν άμεμπτα κατά την έλευση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού»
(Επιστολή Α΄ προς Θεσσαλονικείς)
Αυτή είναι μια επιστημονική και λογική δήλωση διότι οι σκέψεις, οι λέξεις και τα έργα του ανθρώπου αποτελούν αίτια που επιφέρουν τα ανάλογα αποτελέσματα. Κάθε καλό έργο γίνεται αίτιο ενός καλού αποτελέσματος και μόνο, ενώ οτιδήποτε άσχημο προκαλεί μόνο άσχημα αποτελέσματα εκτός και αν κάτι κακό εξουδετερωθεί από ένα άλλο, καλό έργο αρκετά ισχυρό ώστε με τη δύναμή του να υπερβεί και εξισορροπήσει το κακό. Ας μην αναλύσω εδώ το καλό και το κακό από μεταφυσική άποψη. Ας το προσπεράσω αναφέροντας μόνο ότι εκείνο που τείνει να υποβιβάσει τον άνθρωπο ή να οδηγήσει στην κοινωνική αδικία, την αθλιότητα, την οδύνη, την άγνοια και τον ανιμαλισμό, αυτό είναι πραγματικά κακό. Ενώ εκείνο που τείνει σε αντίθετη συμπεριφορά και ευτυχή αποτελέσματα είναι το καλό.
Θα έλεγα ότι «κακή» θρησκεία είναι εκείνη που διδάσκει πως είναι σωστό να πράττει κανείς το κακό προκειμένου να έλθει το καλό. Διότι το καλό ποτέ δεν έρχεται από το κακό και το κακό δένδρο δεν μπορεί ποτέ να δώσει καλούς καρπούς. Μια θρησκεία που διαδίδεται με τη δύναμη του ξίφους συσσωρεύοντας πληθώρα μαρτύρων με τα βασανιστήριά της, ή κατακτώντας άλλες χώρες και σκλαβώνοντας τους λαούς τους, ή χρησιμοποιώντας πανούργα στρατηγική για να παραπλανήσει παιδιά και ανίδεους ενήλικες απομακρύνοντας τους από την οικογένεια, τη φυλή και τις προγονικές παραδόσεις, αυτή είναι μια κακή και μοχθηρή θρησκεία. Είναι εχθρός της αλήθειας και καταστροφέας της κοινωνικής ευτυχίας. Μόνο όταν μια θρησκεία δεν στηρίζεται σε ανακρίβειες αλλά τεκμηριώνει το αληθές των γεγονότων, τότε μπορεί να σταθεί ακλόνητη σαν βράχος απέναντι στις προσβολές των σκεπτικιστών.
Αληθινή θρησκεία δεν είναι εκείνη που κρύβεται σε κοιλώματα και σκοτεινές γωνιές, σαν γυμνός λεπρός που τρέχει για να μην αποκαλυφθούν οι πληγές στο σώμα του, αν κάποιος τολμηρός κριτής απλώσει το ερευνητικό του βλέμμα επάνω της ζητώντας τα διαπιστευτήριά της. Αν στέκομαι εδώ υπερασπίζοντας τον Ινδουισμό είναι διότι έχω πεισθεί απόλυτα πως σε αυτή τη θρησκεία υπάρχει το καλό. Παρόλο που κάποιες πρακτικές του, θρύλοι και δεισιδαιμονίες φαντάζουν στο νου ορισμένων ανθρώπων ως παιδαριώδεις προκαταλήψεις, κάτω από όλα τα παραπάνω εκτείνεται ο βράχος της αλήθειας, της επιστημονικής αλήθειας. Επάνω σε αυτό το βράχο πέπρωται να στηριχθεί σε μελλοντικές εποχές και γενιές, όπως σε αυτόν είχε στηριχθεί έως τώρα μέσα στις αμέτρητες εποχές και γενιές του παρελθόντος, οι οποίες μετέδωσαν τη διδασκαλία των σοφών τους Rishis, τη διδασκαλία που διαχύθηκε από τα υψίπεδα των Ιμαλαΐων απλώνοντας το αστραφτερό φως της πνευματικής αλήθειας επάνω στο σκοτεινό κόσμο της άγνοιας.
Είναι απόλυτα λογικό να με ρωτήσετε, τι μπορεί να κάνει εκείνος που δεν είναι προικισμένος με τη δύναμη να διακρίνει πέρα από την ψευδαισθητική οθόνη του φυσικού σώματος, ώστε να αντιληφθεί τη Θεία Αλήθεια με την βοήθεια των ανεπτυγμένων δυνάμεών του; Όπως γνωρίζετε, δεν μπορούν όλοι να είναι Μύστες. Τι θα πρέπει να κάνουμε λοιπόν; Το ερώτημα αυτό μας οδηγεί σε μια στιγμιαία εξέταση της θεωρίας των επαναγεννήσεων. Αν αυτός, ο τωρινός μικρός κύκλος ζωής που σήμερα βιώνουμε, αποτελεί το σύνολο της ανθρώπινης ύπαρξης, αν εσείς και εγώ δεν είχαμε προηγουμένως ζήσει μια άλλη ζωή στο παρελθόν και ούτε θα ξαναζήσουμε στο μέλλον σαν άνθρωποι, τότε δεν υπάρχει ούτε μια μόνη ελπίδα να προσφέρουμε στο νοητικό μας δίχως να κινδυνεύουμε να καταπέσουμε σε διανοητική αυτοκτονία ή τυφλή πίστη. Το δόγμα της δοτής εξιλέωσης δεν είναι απλώς αδιανόητο ως θεωρία αλλά, σίγουρα, απωθητικό σε όποιον θέλει να εξερευνήσει την προέλευση και τον προορισμό του ανθρώπου με έναν τρόπο ευρύτερο και επιστημονικότερο από εκείνον που χρησιμοποιούν οι οπαδοί του δυαδισμού.
Ένας άνθρωπος του οποίου η θρησκευτική πεποίθηση στηρίζεται στην ενορατική αντίληψη ότι αίτιο και αποτέλεσμα είναι ίσης αξίας, ότι υπάρχει απόλυτη αναλογία στο Νόμο που κυβερνά ολόκληρο το Σύμπαν, ότι κάτω από οποιαδήποτε λογική ιδέα και εντύπωση περί αιωνιότητας θα πρέπει οπωσδήποτε να υπήρξαν οι ίδιες δυνάμεις της Φύσης που εργάσθηκαν και εξακολουθούν να εργάζονται, αυτός ο άνθρωπος θα πρέπει να αποκηρύξει την υπόθεση ότι η τωρινή ύπαρξη της αισθητής ζωής μας είναι η μοναδική για εμάς. Η Επιστήμη έχει ήδη ιχνηλατήσει τη ζωή στην ασύλληπτα μακριά ακολουθία υπάρξεων στο ανθρώπινο, ζωικό, φυτικό και ορυκτό βασίλειο έως την κλίνη της μελλοντικής αισθητής ζωής που είναι ο Αιθέρας του διαστήματος. Η δύναμη που οδήγησε την εξέλιξη του ανθρώπου στο σημερινό επίπεδο, δεν μπορεί να ήταν απλώς μια σπατάλη ενέργειας δίχως λόγο.
Θα τολμούσε ένας επιστήμονας να βεβαιώσει ότι εμείς τα ανθρώπινα όντα που, αναλογικά, αποτελούμε την κορωνίδα της φυσικής εξέλιξης των ειδών, έχουμε γίνει αυτό που είμαστε σήμερα δίχως να έχει προηγηθεί άλλη ύπαρξη και ανάπτυξή μας σε προηγούμενες γεννήσεις; Αν δεν το κάνει, τότε, εφόσον ακολουθεί τους δικούς του κανόνες περί διατήρησης και σχέσεων της ενέργειας διαμέσου των αντιστοιχιών σε ολόκληρη τη Φύση, θα πρέπει να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πράγματι υπάρχει και άλλη ζωή για εμάς τους ανθρώπους πέρα από αυτήν εδώ σήμερα. Η δύναμη που μας εξέλιξε έως τώρα δεν μπορεί να σταματήσει αλλά πρέπει να διατρέξει ολόκληρη την πορεία της, έως ότου φθάσει στον υπέρτατο σκοπό της. Αυτός ο σκοπός, ή το όριο, είναι εκείνο που όλοι ανεξαιρέτως – Ινδουιστές, Βουδιστές, Ζωροαστριστές, Χριστιανοί, Ζαϊνιστές κλπ – ορίζουν ως αφηρημένο κόσμο. Οποιαδήποτε ονομασία και αν του δώσουν, είτε Mukti-απελευθέρωση, είτε Νιρβάνα ή Θείο Φως, όλα αυτά εγκλείουν την ίδια ιδέα. Το προϊόν της αιώνιας Αρχής της ενέργειας μετά την ολοκλήρωση του κύκλου των σχέσεών της με την ύλη.
Οι περισσότεροι από εσάς, όπως και η πλειοψηφία των Ινδουιστών, εξακολουθείτε να φαντάζεστε ότι έχουμε έλθει να διδάξουμε ένα νέο δόγμα, μια νέα θρησκεία. Βλέπετε πόσο έχετε απομακρυνθεί από τα γεγονότα και πόσο μας έχει βλάψει η άδικη κριτική; Αντί να διδάξουμε μια νέα θρησκεία, εμείς προσφέρουμε στις σημερινές γενιές τα ύψιστα διδάγματα των αρχαίων θρησκειών του κόσμου. Δεν προτάσσουμε εμάς τους ίδιους ως καθοδηγητές σας αλλά τους σεβάσμιους Rishis της αρχαϊκής εποχής. Δεν ήλθαμε να κατακρημνίσουμε και να καταστρέψουμε, αλλά να οικοδομήσουμε εκ νέου την αρχαϊκή θρησκεία. Σας ζητούμε να μας βοηθήσετε σε αυτό, όχι βαδίζοντας στην κινούμενη άμμο της τυφλής πίστης αλλά επάνω στο βραχώδες έδαφος της αλήθειας, και να συγκολλήσουμε τους διάφορους λίθους που την αποτελούν με το ισχυρό σκυρόδερμα της σύγχρονης Επιστήμης. Ο αληθινός Ινδουισμός δεν έχει τίποτε να φοβηθεί από τις έρευνες της Επιστήμης. Οτιδήποτε κίβδηλο έχει διατηρηθεί σε αυτόν από τις παλαιότερες γενιές, μπορούμε σήμερα να το αποτινάξουμε και έτσι, όταν έλθει η ώρα, να διακρίνουμε πέρα από την τωρινή πλάνη μας.
Θα το πράξουμε με χαρά διότι ο κόσμος δεν οικοδομήθηκε σε μια ημέρα, και εμείς δεν είμαστε ενθουσιώδεις ονειροπόλοι ώστε να πιστεύουμε πως μπορούν να απαλειφθούν τα σφάλματα των παλαιότερων γενεών μέσα σε μια ημέρα, ένα χρόνο ή ακόμη και μια γενιά. Θέλουμε μόνο να γνωρίσουμε την αλήθεια και να προετοιμάσουμε τον εαυτό μας ώστε να μιλήσει γι’ αυτήν, να πράξει για λογαριασμό της, να πεθάνει γι’ αυτήν αν είναι αναγκαίο όταν την ανακαλύψουμε. Συχνά μας ρωτούν σε ποια θρησκεία πιστεύουμε, και πώς είναι δυνατόν να διατηρούμε φιλικές σχέσεις με ίσους όρους με άλλα άτομα που ανήκουν σε διαφορετικές αναγνωρισμένες Πίστεις. Σας απαντώ ότι οι προσωπικές μας προτιμήσεις για αυτήν ή την άλλη θρησκεία δεν έχουν καμία σχέση με το γενικό ζήτημα της Θεοσοφίας. Υπερασπιζόμαστε τη Θεοσοφία ως τη μόνη μέθοδο δια της οποίας μπορούμε να διακρίνουμε το Αιώνιο Κάτι, αλλά δεν απαιτούμε από τους πιστούς κάποιας άλλης θρησκευτικής Πίστης να υιοθετήσουν τη δική μας απορρίπτοντας όλες τις άλλες.
Εμείς οι ιδρυτές διακηρύσσουμε μια θρησκεία ανοχής, φιλανθρωπίας, καλοσύνης, αλτρουισμού ή αγάπης προς τον άνθρωπο. Μια θρησκεία που δεν προσπαθεί να ανακαλύψει όλο το κακό στην πίστη του συνανθρώπου αλλά όλο το καλό σε αυτήν, και που τον παροτρύνει να ζει βίο σύμφωνο με τον ύψιστο κώδικα ηθικής και ευσέβειας που υπάρχει στη δική του πίστη. Με άλλα λόγια, διακηρύσσουμε τη θρησκεία που ενσωματώνεται στους Χρυσούς Κανόνες του Κομφούκιου, του Γκαουτάμα Βούδα και όλων των Ιδρυτών των μεγάλων θρησκειών του κόσμου. Ακολουθώντας τα παραπάνω δεν δυσκολευόμαστε να συνυπάρχουμε αρμονικά με τους πιστούς κάθε διαφορετικού δόγματος εφόσον και εκείνοι μας προσεγγίζουν με ανάλογο πνεύμα. Αν υπάρχει κάποια διαμάχη με ορισμένους κατά θεωρία Χριστιανούς, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι παραδέχονται μόνο τις διδασκαλίες Εκείνου που προσποιούνται ότι θεωρούν Διδάσκαλό τους, και για το λόγο αυτό προσπαθούν με κάθε δαιμόνιο και ανάξιο μέσο να αποτρέψουν τη δική μας ανάπτυξη. Εκείνοι είναι που μας πολεμούν επειδή εμείς υπερασπιζόμαστε τον Ινδουισμό καθώς και τις άλλες Ασιατικές θρησκείες. Δεν τους πολεμούμε εμείς.
Οι περισσότεροι από εσάς, όπως και η πλειοψηφία των Ινδουιστών, εξακολουθείτε να φαντάζεστε ότι έχουμε έλθει να διδάξουμε ένα νέο δόγμα, μια νέα θρησκεία. Βλέπετε πόσο έχετε απομακρυνθεί από τα γεγονότα και πόσο μας έχει βλάψει η άδικη κριτική; Αντί να διδάξουμε μια νέα θρησκεία, εμείς προσφέρουμε στις σημερινές γενιές τα ύψιστα διδάγματα των αρχαίων θρησκειών του κόσμου. Δεν προτάσσουμε εμάς τους ίδιους ως καθοδηγητές σας αλλά τους σεβάσμιους Rishis της αρχαϊκής εποχής. Δεν ήλθαμε να κατακρημνίσουμε και να καταστρέψουμε, αλλά να οικοδομήσουμε εκ νέου την αρχαϊκή θρησκεία. Σας ζητούμε να μας βοηθήσετε σε αυτό, όχι βαδίζοντας στην κινούμενη άμμο της τυφλής πίστης αλλά επάνω στο βραχώδες έδαφος της αλήθειας, και να συγκολλήσουμε τους διάφορους λίθους που την αποτελούν με το ισχυρό σκυρόδερμα της σύγχρονης Επιστήμης. Ο αληθινός Ινδουισμός δεν έχει τίποτε να φοβηθεί από τις έρευνες της Επιστήμης. Οτιδήποτε κίβδηλο έχει διατηρηθεί σε αυτόν από τις παλαιότερες γενιές, μπορούμε σήμερα να το αποτινάξουμε και έτσι, όταν έλθει η ώρα, να διακρίνουμε πέρα από την τωρινή πλάνη μας.
Θα το πράξουμε με χαρά διότι ο κόσμος δεν οικοδομήθηκε σε μια ημέρα, και εμείς δεν είμαστε ενθουσιώδεις ονειροπόλοι ώστε να πιστεύουμε πως μπορούν να απαλειφθούν τα σφάλματα των παλαιότερων γενεών μέσα σε μια ημέρα, ένα χρόνο ή ακόμη και μια γενιά. Θέλουμε μόνο να γνωρίσουμε την αλήθεια και να προετοιμάσουμε τον εαυτό μας ώστε να μιλήσει γι’ αυτήν, να πράξει για λογαριασμό της, να πεθάνει γι’ αυτήν αν είναι αναγκαίο όταν την ανακαλύψουμε. Συχνά μας ρωτούν σε ποια θρησκεία πιστεύουμε, και πώς είναι δυνατόν να διατηρούμε φιλικές σχέσεις με ίσους όρους με άλλα άτομα που ανήκουν σε διαφορετικές αναγνωρισμένες Πίστεις. Σας απαντώ ότι οι προσωπικές μας προτιμήσεις για αυτήν ή την άλλη θρησκεία δεν έχουν καμία σχέση με το γενικό ζήτημα της Θεοσοφίας. Υπερασπιζόμαστε τη Θεοσοφία ως τη μόνη μέθοδο δια της οποίας μπορούμε να διακρίνουμε το Αιώνιο Κάτι, αλλά δεν απαιτούμε από τους πιστούς κάποιας άλλης θρησκευτικής Πίστης να υιοθετήσουν τη δική μας απορρίπτοντας όλες τις άλλες.
Εμείς οι ιδρυτές διακηρύσσουμε μια θρησκεία ανοχής, φιλανθρωπίας, καλοσύνης, αλτρουισμού ή αγάπης προς τον άνθρωπο. Μια θρησκεία που δεν προσπαθεί να ανακαλύψει όλο το κακό στην πίστη του συνανθρώπου αλλά όλο το καλό σε αυτήν, και που τον παροτρύνει να ζει βίο σύμφωνο με τον ύψιστο κώδικα ηθικής και ευσέβειας που υπάρχει στη δική του πίστη. Με άλλα λόγια, διακηρύσσουμε τη θρησκεία που ενσωματώνεται στους Χρυσούς Κανόνες του Κομφούκιου, του Γκαουτάμα Βούδα και όλων των Ιδρυτών των μεγάλων θρησκειών του κόσμου. Ακολουθώντας τα παραπάνω δεν δυσκολευόμαστε να συνυπάρχουμε αρμονικά με τους πιστούς κάθε διαφορετικού δόγματος εφόσον και εκείνοι μας προσεγγίζουν με ανάλογο πνεύμα. Αν υπάρχει κάποια διαμάχη με ορισμένους κατά θεωρία Χριστιανούς, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι παραδέχονται μόνο τις διδασκαλίες Εκείνου που προσποιούνται ότι θεωρούν Διδάσκαλό τους, και για το λόγο αυτό προσπαθούν με κάθε δαιμόνιο και ανάξιο μέσο να αποτρέψουν τη δική μας ανάπτυξη. Εκείνοι είναι που μας πολεμούν επειδή εμείς υπερασπιζόμαστε τον Ινδουισμό καθώς και τις άλλες Ασιατικές θρησκείες. Δεν τους πολεμούμε εμείς.
Αν πραγματικά ασκούσαν τις χριστιανικές διδασκαλίες, τότε θα σέβονταν το θρησκευτικό συναίσθημα των Ινδουιστών, των Πάρσων, των Ζαϊνιστών, των Βουδιστών και των Μουσουλμάνων και εμείς ουδέποτε θα αντιδρούσαμε εναντίον τους αλλά, αντίθετα, θα κέρδιζαν το σεβασμό μας. Ελάτε, λοιπόν, νέοι και ηλικιωμένοι ενωθείτε μαζί μας και βοηθήστε μας. Δεν ζητάμε κοσμικά προνόμια ή αμοιβές για τον εαυτό μας. Δεν ζητάμε οπαδούς. Επιλέξετε εσείς τους καθοδηγητές σας ανάμεσα στους σοφότερους και αγνότερους των ανθρώπων και εμείς θα τους ακολουθήσουμε. Δεν προτάσσουμε τον εαυτό μας ως δασκάλους σας διότι όλα όσα μπορούμε να διδάξουμε τα μάθαμε εδώ, και τα «κείμενα» που σας δίνουμε προέρχονται από τα ερημητήρια των Ιμαλαΐων.
Μέχρις ότου ένας σύγχρονος καθηγητής υποδείξει μια απρόσβλητη φιλοσοφία, μια αυταπόδεικτη επιστήμη – δηλαδή αξιωματική – μια ψυχολογία που να περιλαμβάνει κάθε είδους ψυχικό φαινόμενο, μια νέα θρησκεία εξολοκλήρου αληθινή δίχως ψεγάδια, εγώ θα διακηρύσσω εκείνο που νιώθω, που γνωρίζω ότι είναι γεγονός. Θα διακηρύσσω ότι οι σοφοί Rishis της μακρινής αρχαιότητας γνώριζαν τα μυστικά της Φύσης και του Ανθρώπου, και ότι δεν υπάρχει παρά ένα μόνο κοινό θεμέλιο για όλες τις θρησκείες. Ότι επάνω σε αυτό οικοδομήθηκαν όλες μεγάλες θρησκείες, και επάνω σε αυτό στέκονταν και στέκονται με αδελφοσύνη και σύμπνοια ανάμεσά τους όλοι οι Ιεροφάντες και οι Μύστες του κόσμου. Αυτό το θεμέλιο είναι η Θεία Σοφία.
"Η θρησκεία μου είναι πολύ απλή
Η θρησκεία μου είναι καλοσύνη"
Δαλάι Λάμα Tenzin Gyatso
Η θρησκεία μου είναι καλοσύνη"
Δαλάι Λάμα Tenzin Gyatso
