Όχι, τα παιδιά δεν ανήκουν σε κάποια φιλοναζιστική οργάνωση της Αμερικής. Απλώς χαιρετούν τη σημαία της χώρας τους, με τη χειρονομία που χρησιμοποιούσαν όλοι οι Αμερικάνοι μέχρι και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τότε παρατήρησαν ότι η κίνηση έμοιαζε υπερβολικά με τον ναζιστικό χαιρετισμό. Έτσι, ο Πρόεδρος των Η.Π.Α Φραγκλίνος Ρούσβελτ, άλλαξε το χαιρετισμό και έκτοτε οι Αμερικάνοι ακουμπούν την παλάμη του πάνω από την καρδιά τους....
Ο προ-πολεμικός χαιρετισμός των Αμερικάνων λεγόταν “Μπελαμί” και πήρε το όνομά του από τον Φράνσις Μπελαμί, τον ιερέα που έγραψε τον αμερικάνικο όρκο, γνωστό ως “Pledge of Allegiance”. Δημιουργός της χειρονομίας ήταν ο Τζέιμς Άπχαμ, συντάκτης στο παιδικό περιοδικό “The Youth Companion”. Αν και η κίνηση δεν είχε καμία σχέση με τον χαιρετισμό της ναζιστικής Γερμανίας, η ομοιότητά τους ήταν έντονη.
Ο ναζιστικός χαιρετισμός
Πολλοί πιστεύουν ότι ο ναζιστικός χαιρετισμός προήλθε από τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, καθώς υπάρχουν πολλές απεικονίσεις όπου μελλοθάνατοι μονομάχοι και στρατιώτες χαιρετούν τον “Καίσαρα”, ανυψώνοντας το χέρι τους. Όμως, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι ο χαιρετισμός πράγματι υπήρχε στην εποχή της αρχαίας Ρώμης. Η παλαιότερη απεικόνιση της χειρονομίας είναι ο πίνακας του Γάλλου ζωγράφου Ζακ Λουί Νταβίντ, “Ο Όρκος των Ορατίων”, που ολοκληρώθηκε το 1784....
Ο Όρκος των Ορατίων...
Ο νεοκλασσικιστής Νταβίντ, επηρεασμένος από τη λατρεία των δυτικών για τον αρχαίο ελληνικό και ρωμαϊκό πολιτισμό, δημιούργησε μία εικόνα που πολλοί θεώρησαν ότι αντιπροσώπευε την πραγματικότητα. Όμως, η έμπνευση του ζωγράφου δεν βασιζόταν σε πραγματικά δεδομένα, καθώς ποτέ δεν βρέθηκε κάποιο ρωμαϊκό έργο τέχνης ή λογοτεχνίας που να αναφέρει ένα τέτοιο χαιρετισμό....
Ο όρκος του Σφαιριστηρίου...
Ο χαιρετισμός χρησιμοποιοήθηκε ξανά το 1791, σε έναν άλλο πίνακα του Νταβίντ, με τίτλο “O Όρκος του Σφαιριστηρίου” και το 1859, από τον ζωγράφο Ζαν Λεόν Ζερόμ, στον πίνακα “Άβε Καίσαρ, οι μελοθάνατοι σε χαιρετούν”....
Άβε Καίσαρ, οι Μελοθάνατοι σε Χαιρετούν...
Αργότερα, ο χαιρετισμός εμφανίστηκε στον κινηματογράφο και συγκεκριμένα, στην ταινία του 1914, “Καμπίρια”, από τον Ιταλό σκηνοθέτη Τζοβάνι Παστρόνε.
Η ταινία έγινε μεγάλη επιτυχία και θεωρείται απ’ τα έργα που ενέπνευσαν τον ιταλικό εθνικισμό, καθώς παρουσίαζε τους αρχαίους Ρωμαίους ευγενείς ως ήρωες κατά τη διάρκεια του Καρχηδονιακού πολέμου. Ο σεναριογράφος, Γκαμπριέλε Ντ’ Aνούντσιο, θεωρείται από πολλούς ως ο πατέρας του ιταλικού φασισμού και ήταν αυτός που διέδωσε το χαιρετισμό στην Ιταλία. Το 1919 ο Ντ’ Aνούντσιο ηγήθηκε της κατάληψης της πόλης Φιούμε, της σύγχρονης Ριέκα, στην Κροατία και χρησιμοποίησε τον χαιρετισμό. Από εκεί, η διαδρομή μέχρι τη ναζιστική Γερμανία ήταν πολύ σύντομη. Το 1926 ο χαιρετισμός έγινε υποχρεωτικός για όλους τους πολίτες της χώρας....
