Ο σαμουράι Νομπισούγκε πήγε στον δάσκαλο Χακουήν και τον ρώτησε:
- Στ' αλήθεια υπάρχει Παράδεισος και Κόλαση;
- Ποιος είσαι 'συ, ρώτησε ο Χακουήν.
- Είμαι σαμουράι, απάντησε ο Νομπισούγκε.
- Ψέματα, είσαι απλός στρατιώτης! φώναξε ο Χακουήν. Ποιος στρατάρχης σε κρατάει στο στρατό; Έχεις πρόσωπο ενός ζητιάνου.
Ο Νομπισούγκε έχασε την ψυχραιμία του και άρπαξε την λαβή του σπαθιού, ενώ ο Χακουήν συνέχισε.
- Έχεις και σπαθί; Νομίζω πως είναι πολύ στομωμένο και δεν μπορείς να με αποκεφαλίσεις.
Ο Νομπισούγκε δεν άντεξε την προσβολή και έβγαλε το σπαθί του. Τότε ο Χακουήν με ηρεμία ξεστόμισε:
- Εδώ ανοίγουν οι πύλες της Κόλασης.
Αυτά τα λόγια έκαναν τον σαμουράι να αισθανθεί τον εαυτό του μαθητή του ζεν και βάζοντας το σπαθί στη θήκη του, υποκλίθηκε.
- Εδώ ανοίγουν οι πύλες του Παράδεισου, είπε ο Χακουήν.
Πηγή: point4change.blogspot.gr
